از دل به دل راه

مولوی.
موج می زد بر دلش عفو گنه
که ز هر دل تا دل آمد روزنه.
مولوی.
نی ولیکن یار ما زین آگهست
زآنکه از دل سوی دل پنهان ره است.
مولوی.
بلی داند دلی کآگاه باشد
که از دلها به دلها راه باشد.
جامی.
آری دل آنکه هست آگاه
داند که ز دل به دل بود راه.
صاعدا ( از لیلی و مجنون ) .
مثل است اینکه گویندبه دل ره است دل را
دل من ز غصه خون شد دل تو خبر ندارد.
؟ ( از امثال و حکم ) .