از دست دادن

از دست ( ز دست ) دادن ؛ چیزی را فاقد شدن. گم کردن. درباختن چیزی را. ضایع کردن آن. فوت کردن آن. تلف کردن. رها کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
کجاست آنکه فریغونیان ز هیبت او
ز دست خویش بدادند گوزگانان را.
ناصرخسرو.

زایل و نیست ونابود شدن، معدوم شدن، از اختیار بیرون شدن ، باختن

باختن، ازدست دادن چیزی

از دست رفتن چیزی ناپدید شدن چیزی

ضرر کردن

- بای ، بای دادن ؛ باختن. از دست دادن. بر باد دادن :
لیلی ز عشوه های تو دل بای داده است
شیرین ز جلوه های تو خاطرنگاره ای.
حاذق گیلانی ( از فرهنگ نظام ) .

از دست دادن: نابود کردن.
( ( اکنون بگو تا چون مال از دست دادی و دوست چون به دست آوردی؟
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۱۱٠ ) .
از دست دادن: [عامیانه، اصطلاح] گم کردن .

اتلاف