از درون می رقصم ( به انگلیسی: Inside I'm Dancing ) فیلمی کمدی - درام محصول سال ۲۰۰۴ و به کارگردانی دامین اودانل است. در این فیلم بازیگرانی همچون جیمز مک آووی، استیون روبرتسون، رامالا گری، برندا فریکر و جرالد مک سورلی ایفای نقش کرده اند. فیلم حول محور دو مرد جوان معلول می گردد که با سرپیچی مستقیم از زندگی وابسته به نهاد های «حمایتی» و استانداردها و نگرش های حاکم بر جامعه در ارتباط با معلولان، بویژه ترحم ورزی، به دنبال استقلال جسمی و عاطفی خود هستند.
هشدار لو رفتن داستان
«مایکل کانولی» یک جوان 24 ساله مبتلا به فلج مغزی است که برای مدت طولانی در آسایشگاه معلولان «کاریگمور» زندگی می کند که توسط فرد سرسختی به نام «آیلین» اداره می شود. با ورود «روری اوشی» به آسایشگاه، فرد تکرویی که از دیستروفی عضلانی دوشن رنج می برد، زندگی پیش پا افتاده مایکل، که توسط مسئولین آسایشگاه اداره میشود، بلکل تغییر میکند.
روری سریع صحبت می کند، در زمان های غیرقابل پیش بینی شوخی های زشت یا علنی میکند و تنها می تواند دست راستش را حرکت دهد، و مایکل از اینکه چنین فردی می تواند حرف زدن تقریباً نامفهوم او را درک کند، متحیر می شود. ذات پویا و سرکش روری به زودی جرقه ای را در درون مایکل روشن می کند و او را با دنیای بزرگتر خارج از آسایشگاه آشنا می کند.
در یک روز، خارج از شهر دوبلین، در هنگام جمع آوری اعانه برای نیازهای معلولان توسط آسایشگاه، روری مایکل را به کناری می کشاند، با صندوق کمک مالی خود، مخفیانه به یک میخانه محلی می روند و سرگرم دلربایی از گروهی دختران می شوند که «شِوون» هم در میانشان هست. بعداً آنها دوباره شِوون را در حین ورود به یک کلوپ شبانه در همسایگی می بینند، و مایکل فقط با استناد به قانون تبعیض ناتوانی در ایرلند و اتحادیه اروپا توانست به همراه روری وارد کلوپ شود.
بارها درخواست روری برای کمک هزینه زندگی مستقل شکست خورده است. درخواست او همیشه به بهانه بی مسئولیتی و قضاوت های اشتباه زمین گذاشته می شود؛ اما به او گفته می شود که تا شش ماه دیگر درخواست مجدد بدهد. مایکل نیز با الهام از روری، برای کمک هزینه درخواست می کند و با کمک او این کمک هزینه را دریافت می کند؛ اما آنها برای پیدا کردن آپارتمانی که هم با صندلی چرخدار قابل دسترسی باشد و هم مقرون به صرفه باشد، به زحمت افتاده اند. روری، مایکل را متقاعد می کند که به ملاقات پدرش که با او قطع رابطه کرده برود. پدر هم از روی پشیمانی، به آنها پول و سرمایه لازم را برای مستقل شدن می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهشدار لو رفتن داستان
«مایکل کانولی» یک جوان 24 ساله مبتلا به فلج مغزی است که برای مدت طولانی در آسایشگاه معلولان «کاریگمور» زندگی می کند که توسط فرد سرسختی به نام «آیلین» اداره می شود. با ورود «روری اوشی» به آسایشگاه، فرد تکرویی که از دیستروفی عضلانی دوشن رنج می برد، زندگی پیش پا افتاده مایکل، که توسط مسئولین آسایشگاه اداره میشود، بلکل تغییر میکند.
روری سریع صحبت می کند، در زمان های غیرقابل پیش بینی شوخی های زشت یا علنی میکند و تنها می تواند دست راستش را حرکت دهد، و مایکل از اینکه چنین فردی می تواند حرف زدن تقریباً نامفهوم او را درک کند، متحیر می شود. ذات پویا و سرکش روری به زودی جرقه ای را در درون مایکل روشن می کند و او را با دنیای بزرگتر خارج از آسایشگاه آشنا می کند.
در یک روز، خارج از شهر دوبلین، در هنگام جمع آوری اعانه برای نیازهای معلولان توسط آسایشگاه، روری مایکل را به کناری می کشاند، با صندوق کمک مالی خود، مخفیانه به یک میخانه محلی می روند و سرگرم دلربایی از گروهی دختران می شوند که «شِوون» هم در میانشان هست. بعداً آنها دوباره شِوون را در حین ورود به یک کلوپ شبانه در همسایگی می بینند، و مایکل فقط با استناد به قانون تبعیض ناتوانی در ایرلند و اتحادیه اروپا توانست به همراه روری وارد کلوپ شود.
بارها درخواست روری برای کمک هزینه زندگی مستقل شکست خورده است. درخواست او همیشه به بهانه بی مسئولیتی و قضاوت های اشتباه زمین گذاشته می شود؛ اما به او گفته می شود که تا شش ماه دیگر درخواست مجدد بدهد. مایکل نیز با الهام از روری، برای کمک هزینه درخواست می کند و با کمک او این کمک هزینه را دریافت می کند؛ اما آنها برای پیدا کردن آپارتمانی که هم با صندلی چرخدار قابل دسترسی باشد و هم مقرون به صرفه باشد، به زحمت افتاده اند. روری، مایکل را متقاعد می کند که به ملاقات پدرش که با او قطع رابطه کرده برود. پدر هم از روی پشیمانی، به آنها پول و سرمایه لازم را برای مستقل شدن می دهد.
wiki: از درون می رقصم