[ویکی نور] از آگاهان بپرسید. از آگاهان بپرسید، ترجمه فارسی کتاب «فاسألوا أهل الذکر» اثر محمد تیجانی، به قلم محمدجواد مهری می باشد.
اصل کتاب در یک جلد سامان یافته، اما ترجمه آن، در دو جلد تنظیم شده است. در ابتدای کتاب، دو مقدمه از مترجم افزوده شده است. مترجم در مقدمه نخست، ضمن ذکر انگیزه ترجمه (که عبارت است از درخواست یکی از دوستان مترجم و استخاره کردن وی از این بابت) ، به بیان و توضیح وجه تسمیه کتاب پرداخته و به این نکته اشاره کرده است که دکتر تیجانی در نام گذاری این کتاب نیز مانند کتاب گذشته اش، از قرآن کریم، اقتباس کرده و آن را «فَاسْألُوا أَهْلَ الذِّکرِ» نامیده است؛ یعنی از اهل ذکر بپرسید. این آیه در دو سوره نحل و انبیا تکرار شده است و نکته ای که تذکرش ضروری می باشد این است که «ذکر» در قرآن، هم به معنای قرآن و کتاب آسمانی نازل شده و هم به معنای پیامبر(ص) آمده است. همچنین بسیاری از مفسرین، اهل ذکر را به علما و دانشمندان که به قرآن و سنت آگاهی زیادی دارند، تأویل کرده اند و در هر سه صورت، بی گمان، اهل بیت پیامبر(ص)، مقصود و مورد نظر آیه شریفه اند.
در مقدمه دوم، به ویژگی های چاپ جدید اشاره شده است که عبارتند از اینکه:
مترجم سعی فراوانی در حفظ امانت در ترجمه نموده و بااین حال، ترجمه ای سلیس و روان از متن ارائه کرده است. به منظور آشنایی با نوع ترجمه و مقدار توانایی مترجم، بخشی از متن عربی به همراه ترجمه فارسی آن، نقل می شود:
«إنّ کل الأحکام التشریعیة و العقائد الإسلامیة، جاءتنا عن طریق الصحابة، فلیس هناک أحد یدّعی أنّه یعبد اللّه من خلال الکتاب و السنّة إلاّ و کان الصحابة هم الواسطة لإیصال هذین المصدرین الأساسیین إلی کلّ المسلمین فی مشارق الأرض و مغاربها و بما أنّ الصّحابة اختلفوا بعد الرّسول(ص) و تفرّقوا و تسابّوا و تلاعنوا و تقاتلوا حتّی قتل بعضهم بعضا فلا یمکن و الحال هذه، أن نأخذ عنهم الأحکام بدون نقاش و لا نقد و لا تمحیص و لا اعتراض، کما لا یمکن أن نحکم لهم أو علیهم بدون معرفة أحوالهم و قرائة تاریخهم و ما فعلوه فی حیاة النبی(ص) و بعد وفاته و نمحّص المحقّ من المبطل و المؤمن من الفاسق و المخلص من المنافق و نعرف المنقلبین من الشّاکرین».
«تمام احکام تشریعی و عقاید اسلامی از راه اصحاب به ما رسیده است. هیچ کس ادعایی ندارد که از راه کتاب و سنت، عبادت خدا می کند، جز اینکه اصحاب واسطه رساندن این دو مصدر اصلی به تمام مسلمانان در شرق و غرب عالم هستند و از اینکه اصحاب، پس از رسول خدا(ص) اختلاف کردند، متفرق شدند، به هم فحش دادند، یکدیگر را لعن کردند و حتی با هم پیکار نموده و همدیگر را کشتند؛ پس نمی شود، بدون هیچ بحث و نقد و اعتراض و تحقیقی، احکام را از آنان فراگرفت و همچنین نمی توانیم به نفع یا علیه یکی از آنان داوری کنیم جز اینکه احوال و اوضاعشان را بررسی کرده و تاریخ زندگی آنان را چه در حیات رسول خدا و چه پس از آن، بررسی نماییم و بدین سان حق جوی را از دنباله روی باطل و مؤمن را از تبهکار و مخلص را از منافق و مرتد را از شاکر جدا ساخته و تشخیص دهیم».
اصل کتاب در یک جلد سامان یافته، اما ترجمه آن، در دو جلد تنظیم شده است. در ابتدای کتاب، دو مقدمه از مترجم افزوده شده است. مترجم در مقدمه نخست، ضمن ذکر انگیزه ترجمه (که عبارت است از درخواست یکی از دوستان مترجم و استخاره کردن وی از این بابت) ، به بیان و توضیح وجه تسمیه کتاب پرداخته و به این نکته اشاره کرده است که دکتر تیجانی در نام گذاری این کتاب نیز مانند کتاب گذشته اش، از قرآن کریم، اقتباس کرده و آن را «فَاسْألُوا أَهْلَ الذِّکرِ» نامیده است؛ یعنی از اهل ذکر بپرسید. این آیه در دو سوره نحل و انبیا تکرار شده است و نکته ای که تذکرش ضروری می باشد این است که «ذکر» در قرآن، هم به معنای قرآن و کتاب آسمانی نازل شده و هم به معنای پیامبر(ص) آمده است. همچنین بسیاری از مفسرین، اهل ذکر را به علما و دانشمندان که به قرآن و سنت آگاهی زیادی دارند، تأویل کرده اند و در هر سه صورت، بی گمان، اهل بیت پیامبر(ص)، مقصود و مورد نظر آیه شریفه اند.
در مقدمه دوم، به ویژگی های چاپ جدید اشاره شده است که عبارتند از اینکه:
مترجم سعی فراوانی در حفظ امانت در ترجمه نموده و بااین حال، ترجمه ای سلیس و روان از متن ارائه کرده است. به منظور آشنایی با نوع ترجمه و مقدار توانایی مترجم، بخشی از متن عربی به همراه ترجمه فارسی آن، نقل می شود:
«إنّ کل الأحکام التشریعیة و العقائد الإسلامیة، جاءتنا عن طریق الصحابة، فلیس هناک أحد یدّعی أنّه یعبد اللّه من خلال الکتاب و السنّة إلاّ و کان الصحابة هم الواسطة لإیصال هذین المصدرین الأساسیین إلی کلّ المسلمین فی مشارق الأرض و مغاربها و بما أنّ الصّحابة اختلفوا بعد الرّسول(ص) و تفرّقوا و تسابّوا و تلاعنوا و تقاتلوا حتّی قتل بعضهم بعضا فلا یمکن و الحال هذه، أن نأخذ عنهم الأحکام بدون نقاش و لا نقد و لا تمحیص و لا اعتراض، کما لا یمکن أن نحکم لهم أو علیهم بدون معرفة أحوالهم و قرائة تاریخهم و ما فعلوه فی حیاة النبی(ص) و بعد وفاته و نمحّص المحقّ من المبطل و المؤمن من الفاسق و المخلص من المنافق و نعرف المنقلبین من الشّاکرین».
«تمام احکام تشریعی و عقاید اسلامی از راه اصحاب به ما رسیده است. هیچ کس ادعایی ندارد که از راه کتاب و سنت، عبادت خدا می کند، جز اینکه اصحاب واسطه رساندن این دو مصدر اصلی به تمام مسلمانان در شرق و غرب عالم هستند و از اینکه اصحاب، پس از رسول خدا(ص) اختلاف کردند، متفرق شدند، به هم فحش دادند، یکدیگر را لعن کردند و حتی با هم پیکار نموده و همدیگر را کشتند؛ پس نمی شود، بدون هیچ بحث و نقد و اعتراض و تحقیقی، احکام را از آنان فراگرفت و همچنین نمی توانیم به نفع یا علیه یکی از آنان داوری کنیم جز اینکه احوال و اوضاعشان را بررسی کرده و تاریخ زندگی آنان را چه در حیات رسول خدا و چه پس از آن، بررسی نماییم و بدین سان حق جوی را از دنباله روی باطل و مؤمن را از تبهکار و مخلص را از منافق و مرتد را از شاکر جدا ساخته و تشخیص دهیم».
wikinoor: از_آگاهان_بپرسید