اریستفان

لغت نامه دهخدا

( آریستفان ) آریستفان. [ ت ُ ] ( اِخ ) اَریستفان. نام شاعر فکاهی مشهور آطنه ( آتن ) در مائه ٔپنجم ق.م. او در اشعار خود برسوم و آداب و عادات زمان سخت تاخته و نامه هائی از مضاحک چون نامه غوکان ، زنبوران ، سواران ، مرغان و مضحکه باستانی و جز آن دراین زمینه پرداخته است. و رجوع به اَریستفان شود.
اریستفان. [ اَ ت ُ ] ( اِخ ) آریستفان. معروفترین شاعر فکاهی اَتن. مولد او در حدود 450 ق. م. و متوفی به سال 388 ق. م. وی یازده کمدی دارد که بسبک کمدی های قدیم تحریر شده و حاوی افکار اشرافی و مباحث سیاسی و ادبی است. در کمدی ( ( ابرها ) ) ، سقراط را مورد انتقاد قرار داده است و برخی معتقدند که در محکوم کردن سقراط نیز وی دست داشته است. کمدی های دیگر او نیز از اینقرار است ، اکارنیان ، صلح ، زنبوران ، لیزیستراتا ، فرسان ، پرندگان ، غوکان ، مجمع زنان ، ترمفری ، پلوتوس . وی دارای قریحه و ذوق شگفت انگیز بود. در آثار خود هزل خشونت آمیز را با شعر نغز درآمیخته است.

فرهنگ فارسی

معروفترین شاعر فکاهی اتن

پیشنهاد کاربران

بپرس