اریتر

لغت نامه دهخدا

اریتر. [ اِ ] ( اِخ ) اریترا. یکی از شهرهای ینیائی ( یونان قدیم )، که در خشکی بناشده بود. اهالی خیوس و اِریتر بیک زبان تکلم می کردند. ( ایران باستان ص 287 از هردوت ). و رجوع به ایران باستان ص 839،841 و 843 و 1806 شود. و در شهر مزبور معبدی بزرگ برای هرکولس بناکرده بودند. ( لغت نامه تمدن قدیم ).

پیشنهاد کاربران