اریاف

لغت نامه دهخدا

اریاف. [ اَرْ ] ( ع اِ ) ج ِ ریف. ( منتهی الارب ) ( دهار ). سبزه ها. زمینهای با کشت و علف. ( منتهی الارب ).

اریاف. [ اِرْ ] ( ع مص ) با فراخی و ارزانی شدن زمین. ( منتهی الارب ).ارافة. || علفناک شدن زمین. ( منتهی الارب ). || بزمین علفناک رسیدن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران