اریاب

لغت نامه دهخدا

اریاب. [ اَرْ / اِرْ ] ( اِخ ) قریه ای است بیمن از مخلاف قَیظان ، از اعمال ذی جبلة. اعشی راست :
و بالقصر من اریاب لو بت لیلةً
لجاءَک مثلوج ٌ من الماء جامدٌ.
( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران