ارگاتروبان

آرگاتروبان. آرگاتروبان ( انگلیسی: Argatroban ) یک داروی ضد انعقاد و یک مولکول کوچک مهارکننده مستقیم ترومبین است. [ ۲] در سال ۲۰۰۰ میلادی، آرگاتروبان توسط سازمان غذا و داروی آمریکا ( FDA ) برای پیشگیری یا درمان ترومبوز در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین ( HIT ) مجوز گرفت. در سال ۲۰۰۲، برای استفاده در مداخلات عروق کرونر از راه پوست در بیماران مبتلا به HIT یا در معرض خطر ابتلا به آن تأیید شد. در سال ۲۰۱۲، توسط MHRA در انگلستان برای ضد انعقاد در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی نوع ۲ ( HIT ) ناشی از هپارین که نیاز به درمان ضد ترومبوتیک تزریقی دارند، تایید شد. [ ۳]
آرگاتروبان به صورت داخل وریدی تجویز می شود و غلظت پلاسمایی دارو در عرض ۱ - ۳ ساعت به حالت ثابت می رسد. [ ۴] آرگاتروبان در کبد متابولیزه می شود و نیمه عمر آن حدود ۵۰ دقیقه است. توسط  PTT نظارت می شود. به دلیل متابولیسم کبدی، ممکن است در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی استفاده شود. ( این برخلاف لپیرودین است، یک مهارکننده مستقیم ترومبین که عمدتاً از طریق کلیوی پاک می شود ) .
آرگاتروبان به عنوان یک ضد انعقاد در افراد مبتلا به ترومبوز و ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین استفاده می شود. اغلب این افراد نیاز به ضد انعقاد طولانی مدت دارند. اگر وارفارین به عنوان ضد انعقاد طولانی مدت انتخاب شود، به دلیل افزایش کاذب زمان پروترومبین و INR ناشی از آرگاتروبان، چالش های خاصی ایجاد می شود. ترکیب آرگاتروبان و وارفارین ممکن است INR را به بیش از ۵٫۰ افزایش دهد، بدون اینکه خطر عوارض خونریزی افزایش یابد. یکی از راه حل های این مشکل، اندازه گیری سطح فاکتور کروموژنیک X است. سطح < ۴۰ - ۴۵٪ معمولاً نشان می دهد که INR زمانی که آرگاتروبان قطع شود درمانی خواهد بود. [ ۵]