ارکیلاوس

لغت نامه دهخدا

ارکیلاوس. [ اَ ] ( اِخ ) ( شاهزاده قوم ) پسر هیرودیس کبیر، از زوجه ( ( شومرونی ) ) او که ( ( ملتیس ) ) نام داشت وی با برادرخود ( ( انتی پاس ) ) در روم تعلیم یافت و بعد از وفات پدر بر یهودیه و ادومیه و سامره مسلط شد و بلقب اثنارک یا تترارک ملقب بود و از این جهت در متی ( 2:22 ) همچون سلطان یاد شده و از این آیه معلوم میشود که وی بر اثر اقدام پدر خود قدم زده ، ستمکاری و مردم آزاری را شیوه خود ساخت و طبق تاریخ پس از آنکه مدت ده سال در ظلم و ستم بسر برد، رعایا از او رنجیده در حضور امپراطور از وی شکایت کردند. از آنرو امپراطور وی رااخراج بلد کرد و به ونه که در ساحل رود اردن واقع است فرستاد و او بدانجا درگذشت. ( قاموس کتاب مقدس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس