آرکوس. آرکوس ( انگلیسی: Archos ) شرکت الکترونیک فرانسوی است، که در سال ۱۹۸۹ تأسیس شد.
wiki: آرکوس
اُرکوس یا اورکوس، یکی از خدایان دنیای زیرین یا عالم مردگان، و مجازات کننده سوگند شکنان در اساطیر رومی و ایتالیایی بود. او بیشتر از آنکه معادل هادس یونانی باشد، معادل و همسان با پلوتون رومی بود و بعدها با دیس پاتر نیز همسان شناخته شد. وی در نقاشی های مقبره یا معبد معروفی در اتروسک به صورت یک غول ریشوی پُرمو، مجسم شده است. معبد مربوط به ارکوس احتمالاً در تپه پالاتین واقع در رم قرار داشته است. این احتمال نیز وجود دارد که وی را بتوان حرف نویسی شده یا ترجمانی از شبح یونانی که هورکوس دانست که تجسم انسانی و شخصیتمند سوگند و قسم و یکی از پسران اریس بود. [ ۱]
ارکوس خدایی از دنیای مردگان بود که مردم را به خاطر شکستن عهد مجازات می کرد. رابطه ارکوس با مرگ و دنیای زیرین منجر به استفاده از این کلمه برای شیاطین و دیگر موجودات زیرزمینی شد. [ ۲]
اورکوس در اساطیر روم باستان خدای مرگ بود که مردگان را به دنیای زیرین می برد. [ ۳]
ممکن است بتوان ریشه های ارکوس را در دین اتروسکی به وضوح پیدا کرد. ارکوس نامی بود که توسط نویسندگان رومی برای معرفی یک خدای گالیک از خدایان دنیای زیرین به کار برده می شد. مکانی که اصطلاحاً آرامگاه ارکوس نامیده می شود، یک اسم بی مسمی است، چراکه این مکان در واقع یک جایگاه یا سایت اتروسکی واقع در تراکوئینیا می باشد که بر اثر اشتباه کاشفان اولیهٔ خود، که غول ریشو و پُرموی یافت شده در آنجا را، به خطا ارکوس تصور کردند، بدین نام ( آرامگاه اورکوس ) خوانده شد، حال آنکه آن تصویر در واقع شکلی از سایکلوپ بود.
رومیان گاهی ارکوس را با خدایان دیگر همچون پلوتون، هادس، و دیس پاتر، خدای سرزمین مرگ مشابه در نظر گرفته اند. به نظر می رسد که نام «ارکوس» به جنبهٔ شوم و مجازات کنندهٔ این ایزد اشاره دارد و او را به صورت خدایی ترسیم می کند که ستمکاران را در زندگی پس از مرگ به عذاب و عقوبت و مجازات دچار می سازد. همانند نام هادس ( که به معنای عالم مردگان آمده است ) یا همچون نورس هل ( که آن نیز برای همین موضوع کاربرد دارد ) ، «ارکوس» نیز می تواند سرزمین مرگ معنا بدهد.
اورکوس عمدتاً در مناطق روستایی مورد پرستش قرار می گرفت و فاقد هرگونه آیین رسمی پرستش در شهرها بود. این دورافتادگی یا دور ماندن او از شهرها، به وی اجازه داد تا برای مدت ها در حومه شهرها به حیات و بقای خویش ادامه بدهد و به مراتب بیش از خدایان دیگری که پرستش آنان متوقف شده بود، باقی بماند. اورکوس به بقای خویش به عنوان یک چهرهٔ فولکلوریک در طی قرون وسطی ادامه داد و جنبه پرستش خود را نیز، با حضورش در جشنواره های موسوم به مرد وحشی که در نواحی روستایی اروپا وطی دوران مدرن برگزار می شود، حفظ نمود. در واقع، بسیاری از آنچه که امروزه در مورد جشن های مرتبط با ارکوس شناخته شده است، از تغییر ماهیت پدیدآمده در منابع قرون وسطی حاصل شده است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفارکوس خدایی از دنیای مردگان بود که مردم را به خاطر شکستن عهد مجازات می کرد. رابطه ارکوس با مرگ و دنیای زیرین منجر به استفاده از این کلمه برای شیاطین و دیگر موجودات زیرزمینی شد. [ ۲]
اورکوس در اساطیر روم باستان خدای مرگ بود که مردگان را به دنیای زیرین می برد. [ ۳]
ممکن است بتوان ریشه های ارکوس را در دین اتروسکی به وضوح پیدا کرد. ارکوس نامی بود که توسط نویسندگان رومی برای معرفی یک خدای گالیک از خدایان دنیای زیرین به کار برده می شد. مکانی که اصطلاحاً آرامگاه ارکوس نامیده می شود، یک اسم بی مسمی است، چراکه این مکان در واقع یک جایگاه یا سایت اتروسکی واقع در تراکوئینیا می باشد که بر اثر اشتباه کاشفان اولیهٔ خود، که غول ریشو و پُرموی یافت شده در آنجا را، به خطا ارکوس تصور کردند، بدین نام ( آرامگاه اورکوس ) خوانده شد، حال آنکه آن تصویر در واقع شکلی از سایکلوپ بود.
رومیان گاهی ارکوس را با خدایان دیگر همچون پلوتون، هادس، و دیس پاتر، خدای سرزمین مرگ مشابه در نظر گرفته اند. به نظر می رسد که نام «ارکوس» به جنبهٔ شوم و مجازات کنندهٔ این ایزد اشاره دارد و او را به صورت خدایی ترسیم می کند که ستمکاران را در زندگی پس از مرگ به عذاب و عقوبت و مجازات دچار می سازد. همانند نام هادس ( که به معنای عالم مردگان آمده است ) یا همچون نورس هل ( که آن نیز برای همین موضوع کاربرد دارد ) ، «ارکوس» نیز می تواند سرزمین مرگ معنا بدهد.
اورکوس عمدتاً در مناطق روستایی مورد پرستش قرار می گرفت و فاقد هرگونه آیین رسمی پرستش در شهرها بود. این دورافتادگی یا دور ماندن او از شهرها، به وی اجازه داد تا برای مدت ها در حومه شهرها به حیات و بقای خویش ادامه بدهد و به مراتب بیش از خدایان دیگری که پرستش آنان متوقف شده بود، باقی بماند. اورکوس به بقای خویش به عنوان یک چهرهٔ فولکلوریک در طی قرون وسطی ادامه داد و جنبه پرستش خود را نیز، با حضورش در جشنواره های موسوم به مرد وحشی که در نواحی روستایی اروپا وطی دوران مدرن برگزار می شود، حفظ نمود. در واقع، بسیاری از آنچه که امروزه در مورد جشن های مرتبط با ارکوس شناخته شده است، از تغییر ماهیت پدیدآمده در منابع قرون وسطی حاصل شده است. [ ۱]
wiki: ارکوس