ارکئون

لغت نامه دهخدا

ارکئون. [ اَ ] ( معرب ، اِ ) ( از ارخون یونانی بمعنی رئیس ) ارکون. ارخون . در قدیم قاضی بزرگ جمهوری های یونان. || رئیس. || مهتر ترسایان. ( آنندراج ذیل ارخون ) : بیرون جماعتی که از حکم چنگزخان و قاآن از زحمات مؤنات معافند از طایفه مسلمانان سادات... و از نصاری آنک ایشان راارکئون و رهبان و احبار میخوانند. ( جهانگشای جوینی ). ج ، اراکنة. رجوع به اراکنه و ارخون و ارکنت شود.

فرهنگ عمید

= ارکون

پیشنهاد کاربران

بپرس