اَرژَنگی، فرهاد (تهران ۱۳۱۷ـ همان جا ۱۳۴۰ش)
اَرژَنگی، فرهاد
نوازندۀ تار،نواساز و نقاش ایرانی. فرزند رسّام ارژنگی، نقاش معروف عصر رضاشاه، بود. با راهنمایی پدرش به هنرستان ملی موسیقی وارد شد و از درس های علی اکبر شهنازی و موسی معروفی، استادان بزرگ تار، بهره گرفت. استعداد سرشار او با اجرای کنسرت هایی موفق در داخل و خارج از کشور و نیز با ساختن آهنگ هایی متعدد و موردپسند محافل موسیقی در مدتی کوتاه شناخته شد و با ضبط های تلویزیونی متعدد به شهرت رسید. علت مرگ او در ۲۲ سالگی در پرده ای از ابهام باقی ماند و مجموعۀ آثارش نیز تاکنون در شمارگان بالا منتشر نشده است. محمدرضا لطفی، کارشناس برجستۀ موسیقی ایرانی، او را یگانه وارثِ مکتب هنری استاد علی اکبر شهنازی معرفی کرده است.
اَرژَنگی، فرهاد
نوازندۀ تار،نواساز و نقاش ایرانی. فرزند رسّام ارژنگی، نقاش معروف عصر رضاشاه، بود. با راهنمایی پدرش به هنرستان ملی موسیقی وارد شد و از درس های علی اکبر شهنازی و موسی معروفی، استادان بزرگ تار، بهره گرفت. استعداد سرشار او با اجرای کنسرت هایی موفق در داخل و خارج از کشور و نیز با ساختن آهنگ هایی متعدد و موردپسند محافل موسیقی در مدتی کوتاه شناخته شد و با ضبط های تلویزیونی متعدد به شهرت رسید. علت مرگ او در ۲۲ سالگی در پرده ای از ابهام باقی ماند و مجموعۀ آثارش نیز تاکنون در شمارگان بالا منتشر نشده است. محمدرضا لطفی، کارشناس برجستۀ موسیقی ایرانی، او را یگانه وارثِ مکتب هنری استاد علی اکبر شهنازی معرفی کرده است.