ارچند

لغت نامه دهخدا

ارچند. [ اَ چ َ ] ( حرف ربط مرکب ) هرچند. ( غیاث اللغات ) ( مؤید الفضلاء ) ( آنندراج ). اگرچه. گرچه. وقتی که :
نخواهد همی ماند ایدر کسی
بباید شد ارچند ماند بسی.
فردوسی.
زن ارچند باچیز وباآبروی
نگیرد دلش خرمی جز بشوی.
اسدی.

پیشنهاد کاربران

بپرس