آرپژ. آرْپِژ (arpeggio)
آرْپِژ
(در ایتالیایی به معنای مانند یک چنگ) در موسیقی ، گسترده شدن نت های یک آکوردبه صورتی که همچون توالی سریعی از نت ها، معمولاً از بم به زیر، صدا بدهند. یکی از تکنیک های گیتارنوازی ، و نه لوت نوازی ، است که در آن سیم ها سر ضرب با هم نواخته می شوند. واژۀ «آرپِجّو» در موسیقی قدیم برای سازهای کلاویه دار، به مثابۀ نشانۀ سبک اثر یافت می شود، مثلاً درفانتزی کروماتیک و فوگاثر یوهان سباستیان باخ(۱۷۲۰، بازنگری ۱۷۳۰).
آرْپِژ
(در ایتالیایی به معنای مانند یک چنگ) در موسیقی ، گسترده شدن نت های یک آکوردبه صورتی که همچون توالی سریعی از نت ها، معمولاً از بم به زیر، صدا بدهند. یکی از تکنیک های گیتارنوازی ، و نه لوت نوازی ، است که در آن سیم ها سر ضرب با هم نواخته می شوند. واژۀ «آرپِجّو» در موسیقی قدیم برای سازهای کلاویه دار، به مثابۀ نشانۀ سبک اثر یافت می شود، مثلاً درفانتزی کروماتیک و فوگاثر یوهان سباستیان باخ(۱۷۲۰، بازنگری ۱۷۳۰).
wikijoo: آرپژ