اروین یالوم

اروین یالوم و همسرش مریلین یالوم
اروین یالوم (1931- ) (Irvin Yalom)
(با نام کامل: اروین دیوید یالوم)روان پزشک اگزیستانسیالیست (هستی گرا) امریکایی و استاد بازنشستۀ روا ن پزشکیِدانشگاه استنفورد. او نویسندۀ آثار داستانی و غیرداستانی نیز هست.
در واشینگتن دی.سی متولد شد. حدود پانزده سال پیش از تولدش در ایالات متحده، والدینش (که اصالتاً از یهودیان لهستان بودند) از روسیه به امریکا مهاجرت کرده و در واشینگتن دی.سی خواربار فروشی باز کرده بودند.
یالوم بیشتر دوران کودکی اش را به مطالعۀ کتاب در محیط خانه واقع در طبقۀ بالای همان مغازۀ خواربار فروشی و نیز کتابخانۀ محل مشغول بود. پس از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان، وارد دانشگاه جورج واشینگتن و پس از آن دانشکدۀ پزشکی بوستون شد. در 1952 مدرک کارشناسی و در 1956 مدرک دکترای پزشکی اش را گرفت.
پس از دو سال و سپری کردن خدمت سربازی در بیمارستانی عمومی در شهر هونولولو،حرفۀ دانشگاهی خود را در دانشگاه استنفورد آغاز کرد و در 1963 به عنوان کادر آموزشیآن دانشگاه به تدریس پرداخت و در 1968 به مقام استاد دائمی آن دانشگاه ارتقا یافت. درست پس از آن و در همان دانشگاه، او الگوی روان درمانی هستی گرا یا اگزیستانسیال را مطرح کرد و بسط داد.
در سال 2002، او جایزۀ انجمن روان پزشکی امریکا را دریافت کرد.
یالوم هم آثار دانشگاهی متعددی نوشته و هم چند رمان موفق دارد، اما بیشتر به عنوان نویسندۀ رمان های روان شناختی، به ویژه رمان مشهوروقتی نیچه گریست، شهرت دارد. او چند فیلم نامه نیز نوشته است.
از دیگر آثار اوست: روان درمانیِ اگزیستانسیال؛ انسان موجودی یک روزه؛موهبت روان درمانگری؛ مامان و معنی زندگی ؛ درمان شوپنهاور؛ مسئلۀ اسپینوزا؛ دروغ گویی روی مبل؛ هر روز یک قدم نزدیک تر؛ دژخیم عشق؛ خیره به خورشید: غلبه بر هراس از مرگ؛من چگونه اروین یالوم شدم.
او همسر مریلین_یالوم، مورخ و نویسندۀ فمینیست، است.
منابع: