ارویس

لغت نامه دهخدا

ارویس. [ اَرْ ] ( اِ ) تخته ای را گویند که فارسیان اسباب پرستش را بر بالای آن گذارند، به این معنی باشین نقطه دار هم بنظر آمده است. ( برهان ). در اصطلاح زرتشتیان ( ( اورویس گاه ) ) سنگ بزرگی است چهارگوشه که درمراسم دینی آلات مخصوصه ای از قبیل هاون و دسته هاون و برسمدان و طشت و ورس را بر روی آن می نهند. ( مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی ص 195 ). || ریسمانی را نیز گفته اند که از موی بز تافته باشند.( برهان ). در گیلکی ( ( وریس ) ) و در دزفولی ( ( وِرِس ) ) طنابی را گویند که از خوشه های خشکیده برنج تافته باشند و در اصطلاح زرتشتیان ( ( ورس ) ) ریسمانی است که از موی گاو بافته شود و شاخه های برسم را با آن بهم پیوندند. ( مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی ص 195 ).

فرهنگ فارسی

تخته را گویند که فارسیان اسباب پرستش را بر بالای آن گذارند

دانشنامه عمومی

آرویس. آرویس ( به ارمنی: Արևիս ) یک سکونتگاه مسکونی در ارمنستان است که در استان سیونیک واقع شده است. در کیلومتری جنوب کاپان، مرکز استان سیونیک واقع شده است. [ ۲]
آرویس ۱۸٫۳۰ کیلومترمربع مساحت و ۵۴ نفر جمعیت دارد و در ارتفاع متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است.
عکس آرویسعکس آرویسعکس آرویسعکس آرویسعکس آرویسعکس آرویس
wiki: آرویس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

۲۰۰ سال پیش پدر بزرگ ما این فامیلی را انتخاب کرده و گذاشته که ما چند خانواده هستیم در ایران زندگی میکنیم و بلوچ هستیم ساکن میرجاوه زاهدان
سلام
من فرهنگی هستم دانش آموزی زرتشتی داشتم با نام آرویس ، وقتی معنی اسمش را پرسیدم گفت در ادبیات ما یعنی ( شکوه نماز ) خواستم یا شما به اشتراک بگذارم

بپرس