ارهاء. [ اِ ] ( ع مص ) رسیدن بجای فراخ. || دوام کردن بر خوردن کلنگ [نوعی مرغ ]. ( منتهی الارب ). || دایم گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی )( زوزنی ). || همیشه داشتن طعام و شراب را بر کسی یا کسانی. دایم داشتن طعام برای کسی. || بنکاح درآوردن زن نامطبوع را. ( منتهی الارب ).
