اره زنجیری

اَره زنجیری یا اره برقی یا اره موتوری نام نوعی اره است که با استفاده از الکتریسیته، نیروی هیدرولیک یا اغلب توسط یک موتور دو زمانه کار می کند. [ ۱] از این وسیله جهت بریدن درختان، هرس درختان یا تهیه هیزم استفاده می شود. مکانیزم کارکرد آن به این صورت است که دندانه های اره به صورت یک زنجیر به یک محور دورانی متصل است که با گردش موتور زنجیر اره کردن آغاز می شود.
ایده و نمونه اولیه اره زنجیری که امروزه می شناسیم و در کارهایی که با چوب سروکار داریم از آن استفاده می کنیم، در اواخر قرن هجدهم میلادی توسط دو پزشک اسکاتلندی به نام های جان آیتکن ( John Aitken ) و جیمز جفری ( James Jeffray ) برای استفاده در جراحی لگن و خارج کردن استخوان از بدن بیماران در آن سال ها اختراع شد. [ ۲]
اره زنجیری دارای نوعی زنجیر ریز، دندانه دار بود که برش در قسمت مقعر جلوی آن صورت می گرفت. این اختراع حتی در قرن نوزدهم هم به عنوان یک وسیله مهم در جراحی ها مورد استفاده قرار می گرفت و از آن استفاده می شد. می توان گفت اره زنجیری به عنوان یک ابزار پزشکی در حدود سال ۱۹۳۰ میلادی توسط یک ارتوپد آلمانی به نام برنارد حین ( Bernard Heine ) ساخته شد. این ابزار در آن زمان Osteotome نام داشت و دارای زنجیری شامل برنده های کوچک و ریز متصل به هم بود. زنجیر این دستگاه توسط یک اهرم دستی متصل به چرخ دنده، حول تیغه چرخانده می شد. این دستگاه هم برای برش استخوان مورد استفاده قرار می گرفت.