اره زبان. [ اَرْ رَ / رِ زَ ] ( ص مرکب ) تیززبان. ( مؤید الفضلاء ). زبان دراز. ( آنندراج ). مردم تند و تیز گوینده. || چغلخور. ساعی. بهتان گوی. ( آنندراج ).
