ارنیوس سوانته اوگوست

آرنیوس سوانته اوگوست. آرِنیوس، سِوانتِه اوگوست (۱۸۵۹ـ۱۹۲۷)(Arrhenius, Svante August)دانشمند سوئدی و پایه گذار علم شیمی فیزیک. در ۱۹۰۳، به سبب پژوهش هایش در زمینۀ برق کافت (الکترولیز)جایزۀ نوبل شیمی گرفت. در ۱۹۰۵، گرم شدن سراسریِ زمین را به سبب نشرِ دی اکسید کربن، دی اکسید ناشی از سوختن سوخت های فسیلی، پیش بینی کرد. او معلوم کرد که مادۀ حل شده در الکترولیت به یون های باردار تفکیک می شود. علت این که الکترولیت جریان الکتریسیته را هدایت می کند این است که یون ها درون محلول مهاجرت می کنند. آرنیوس در نزدیکی شهر اوپسالای سوئد زاده شد. در آن جا و سپس در استکهلم درس خواند و در زمینۀ کار با محلول ها و الکترولیت ها خبره شد. هرچند از سراسر اروپا به او سمت های دانشگاهی پیشنهاد می شد، ترجیح داد در استکهلم بماند و استاد فیزیک شود (از ۱۸۹۱). در ۱۹۰۵، به مدیریت انستیتو نوبلدر شاخۀ شیمی فیزیک منصوب شد. از ۱۹۰۵ به بعد، آرنیوس قوانین شیمی نظری را در مسائل فیزیولوژی، به ویژه مصونیت شناسی، به کار برد. همچنین، مقالاتی دربارۀ فیزیک کیهاننوشت، ازجمله دربارۀ شفق قطبی شمالی، و انتقال مواد زنده (هاگ ها) در فضا، از یک سیاره به سیاره دیگر.