ارنی شاورز ( به انگلیسی: Earnie Dee Shaver ) ( زادهٔ ۳۱ اوت ۱۹۴۴ ) با نام اصلی «ارنی دی شاور»، بوکسور حرفه ای سابق آمریکایی است که از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۳ با دو بازگشت در ۱۹۸۷ و ۱۹۹۵ به رقابت پرداخت. معروف به یکی از سخت ترین مشت های تاریخ بوکس است. وی ۶۸ برد با ناک اوت ( ۲۳ مورد در راند اول ) به دست آورد و نسبت ناک اوت به برد ۹۱٫۸٪ و نسبت ناک اوت به کلی ۷۶٫۴٪ را در اختیار دارد.
شاورز دو عنوان قهرمانی جهان داشت، پیروزی بر محمد علی در ۱۹۷۷ و پیروزی بر لری هولمز در ۱۹۷۸. او یک ناک اوت در راند هفت مقابل هولمز به ثمر رساند و در راند دوم به شدت محمد علی را مصدوم کرد. شاورز هرگز عنوانی جهانی کسب نکرد، اما قهرمانان سابق جهان از قبیل ویسنته روندون ( به انگلیسی: Vicente Rondón ) ، جیمی الیس ( به انگلیسی: Jimmy Ellis ) و کن نورتون ( به انگلیسی: Ken Norton ) و همچنین مدعیان قهرمانی جیمی یانگ ( به انگلیسی: Jimmy Young ) و جو باگنر ( به انگلیسی: Joe Bugner ) را شکست داد.
در سال ۲۰۰۱، شاورز زندگینامه خود را به نام «به زمان بزرگ خوش آمدید» ( Welcome to the Big Time ) منتشر کرد. از زمان بازنشستگی از بوکس به عنوان میهمان ویژه، امضاء خودکار و سخنران انگیزشی در مسابقات بوکس شرکت کرده است.
شاورز بوکس را در سن تقریباً ۲۲ سالگی شروع کرد. پیش از روی آوردن به بوکس حرفه ای، دوره آماتوری کوتاه اما قابل توجه داشت و عنوان قهرمانی ملی AAU در سال ۱۹۶۹ را به دست آورد.
تونی منگ، مدیر ملی دستکش های طلایی ( Golden Gloves ) ، در مارس ۱۹۶۹ در مورد او گفت: «من پارسال شاورز را در سالت لیک سیتی دیدم. او مشت سنگینی دارد». او قبل از اینکه توسط هورست کوشمان ( Horst Koschemann ) با مشتهای ۲۳۰ پوندی اش ناک اوت شود، ۹ پیروزی با ناک اوت در کارنامه اش داشت.
شاورز صاحب مشتهای سنگینی بود که به واسطه آن رقیبانش را با ضربات رعد آسا ناک اوت می کرد. اگرچه آنجلو لوندی ( Angelo Dundee ) در مقاله ای از Sports Illustrated در اواسط دهه ۱۹۷۰ گفت: «او می تواند شما را با هر نوع ضربه مشتی از میدان به در کند»، با اشاره به توانایی شاورز در ایجاد آسیب با هوک چپ، راست صلیبی یا آپرکات راست. چندین بوکسور مشهور از جمله «بوگنر» و «الیس» به دلیل قرار گرفتن در مقابل این ضربات و مشتهای سنگین شاورز افتادند.
شاورز با تکیه بر قدرت فوق العاده او برای متوقف کردن رقیبان و بهره گیری سریع از هرگونه گارد باز رقیب، سریعاً مشت هایی را علیه هر نقطه ای که می توانست در آنجا امتیازی به دست بیاورد حواله می کرد. در مقابل مشتهای قدرتمندش، چانه اش ضعف او بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشاورز دو عنوان قهرمانی جهان داشت، پیروزی بر محمد علی در ۱۹۷۷ و پیروزی بر لری هولمز در ۱۹۷۸. او یک ناک اوت در راند هفت مقابل هولمز به ثمر رساند و در راند دوم به شدت محمد علی را مصدوم کرد. شاورز هرگز عنوانی جهانی کسب نکرد، اما قهرمانان سابق جهان از قبیل ویسنته روندون ( به انگلیسی: Vicente Rondón ) ، جیمی الیس ( به انگلیسی: Jimmy Ellis ) و کن نورتون ( به انگلیسی: Ken Norton ) و همچنین مدعیان قهرمانی جیمی یانگ ( به انگلیسی: Jimmy Young ) و جو باگنر ( به انگلیسی: Joe Bugner ) را شکست داد.
در سال ۲۰۰۱، شاورز زندگینامه خود را به نام «به زمان بزرگ خوش آمدید» ( Welcome to the Big Time ) منتشر کرد. از زمان بازنشستگی از بوکس به عنوان میهمان ویژه، امضاء خودکار و سخنران انگیزشی در مسابقات بوکس شرکت کرده است.
شاورز بوکس را در سن تقریباً ۲۲ سالگی شروع کرد. پیش از روی آوردن به بوکس حرفه ای، دوره آماتوری کوتاه اما قابل توجه داشت و عنوان قهرمانی ملی AAU در سال ۱۹۶۹ را به دست آورد.
تونی منگ، مدیر ملی دستکش های طلایی ( Golden Gloves ) ، در مارس ۱۹۶۹ در مورد او گفت: «من پارسال شاورز را در سالت لیک سیتی دیدم. او مشت سنگینی دارد». او قبل از اینکه توسط هورست کوشمان ( Horst Koschemann ) با مشتهای ۲۳۰ پوندی اش ناک اوت شود، ۹ پیروزی با ناک اوت در کارنامه اش داشت.
شاورز صاحب مشتهای سنگینی بود که به واسطه آن رقیبانش را با ضربات رعد آسا ناک اوت می کرد. اگرچه آنجلو لوندی ( Angelo Dundee ) در مقاله ای از Sports Illustrated در اواسط دهه ۱۹۷۰ گفت: «او می تواند شما را با هر نوع ضربه مشتی از میدان به در کند»، با اشاره به توانایی شاورز در ایجاد آسیب با هوک چپ، راست صلیبی یا آپرکات راست. چندین بوکسور مشهور از جمله «بوگنر» و «الیس» به دلیل قرار گرفتن در مقابل این ضربات و مشتهای سنگین شاورز افتادند.
شاورز با تکیه بر قدرت فوق العاده او برای متوقف کردن رقیبان و بهره گیری سریع از هرگونه گارد باز رقیب، سریعاً مشت هایی را علیه هر نقطه ای که می توانست در آنجا امتیازی به دست بیاورد حواله می کرد. در مقابل مشتهای قدرتمندش، چانه اش ضعف او بود.
wiki: ارنی شاورز