ارنست کالتنبرونر ( به آلمانی: Ernst Kaltenbrunner ) ( زاده ۴ اکتبر ۱۹۰۳ – مرگ ۱۶ اکتبر ۱۹۴۶ ) یک سیاستمدار اتریشی و از سال ۳۰ ژانویه ۱۹۴۳ تا ۱۲ مه ۱۹۴۵ رئیس اداره اصلی امنیت رایش بود. وی در دادگاه نورنبرگ به مرگ محکوم شد.
... [مشاهده متن کامل]
وی در رید ایم اینکرایس در امپراتوری اتریش - مجارستان زاده شد. پدر وی وکیل بود. آدولف آیشمان، افسر بدنام اس اس، دوست دوران کودکی او بود. در سال ۱۹۲۶ مدرک دکترای خود را در رشته حقوق از دانشگاه گراتس دریافت کرد. وی جای زخم هایی بر روی صورت خود داشت که مربوط به یک دوئل در دوران دانشجویی بود، هرچند برخی این زخم را به یک تصادف اتومبیل نسبت می دهند.
وی در ۱۴ ژانویه ۱۹۳۴ با الیزابت ادر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند بود. وی هم چنین یک جفت دوقلو به نام های ولفگانگ و اورسولا از معشوقه اش گیزلا گرفین فون وستارپ داشت.
وی در ۱۸ اکتبر ۱۹۳۰ به حزب نازی پیوست. در ۱۹۳۱ سخنگوی حزب در اوبراسترایش شد. در ۳۱ اوت ۱۹۳۱ عضو اس اس شد.
وی در ژانویه ۱۹۳۴ به همراه چند تن دیگر از هواداران حزب نازی در اتریش توسط دولت انگلبرت دلفوس برای مدت کوتاهی زندانی شد. در زندان دست به اعتصاب غذا زد که این امر موجب آزادی وی و ۴۸۹ عضو حزب از زندان شد. دوباره در ۱۹۳۵ به دلیل مظنون بودن به خیانت ملی زندانی شد. اتهام وی اثبات نشد اما به جرم توطئه به ۶ ماه زندان محکوم و گواهی حقوقی وی نیز لغو گردید.
وی از نیمه ۱۹۳۵ فرماندهی یک واحد غیرقانونی اس اس را در شهر لینتس برعهده داشت. وی چندین سفر به باواریا داشت. هم چنین برای سفر به پاساو ابتدا در یک قطار و سپس یک کشتی پنهان شد و با پول و دستورات مربوطه برای افراد اس اس در بازگشت. دوباره در ۱۹۳۷ به جرم رهبری حزب غیرقانونی نازی در اوبراسترایش زندانی گشت اما در همان سال آزاد شد.
وی در جریان آنشلوس ( الحاق اتریش به آلمان نازی ) در مارس ۱۹۳۸، زیر نظر هرمان گورینگ با آلمان ها همکاری داشت و پس از آن به عنوان وزیر امور خارجه برای امنیت عمومی به کابینه آرتور زایس - اینکوارت راه یافت. در ۲۱ مارس ۱۹۳۸ به درجه اس اس - بریگادفورر ارتقا یافت. در ۱۰ آوریل ۱۹۳۸ نماینده رایشستاگ و تا ۸ می ۱۹۴۵ در این سمت ماند. وی هم چنین در راه اندازی اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن در نزدیکی لینتس شرکت داشت. در ۱۱ سپتامبر ۱۹۳۸ به درجه اس اس - گروپنفورر ارتقا یافت که معادل درجه سپهبد در ارتش بود. در همان سال رهبر اس اس و پلیس دوناو ( دانوب ) شد که اولین واحد رسمی اس اس در اتریش بود. وی تا ۳۰ ژانویه ۱۹۴۳ در این سمت ماند.
... [مشاهده متن کامل]
وی در رید ایم اینکرایس در امپراتوری اتریش - مجارستان زاده شد. پدر وی وکیل بود. آدولف آیشمان، افسر بدنام اس اس، دوست دوران کودکی او بود. در سال ۱۹۲۶ مدرک دکترای خود را در رشته حقوق از دانشگاه گراتس دریافت کرد. وی جای زخم هایی بر روی صورت خود داشت که مربوط به یک دوئل در دوران دانشجویی بود، هرچند برخی این زخم را به یک تصادف اتومبیل نسبت می دهند.
وی در ۱۴ ژانویه ۱۹۳۴ با الیزابت ادر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند بود. وی هم چنین یک جفت دوقلو به نام های ولفگانگ و اورسولا از معشوقه اش گیزلا گرفین فون وستارپ داشت.
وی در ۱۸ اکتبر ۱۹۳۰ به حزب نازی پیوست. در ۱۹۳۱ سخنگوی حزب در اوبراسترایش شد. در ۳۱ اوت ۱۹۳۱ عضو اس اس شد.
وی در ژانویه ۱۹۳۴ به همراه چند تن دیگر از هواداران حزب نازی در اتریش توسط دولت انگلبرت دلفوس برای مدت کوتاهی زندانی شد. در زندان دست به اعتصاب غذا زد که این امر موجب آزادی وی و ۴۸۹ عضو حزب از زندان شد. دوباره در ۱۹۳۵ به دلیل مظنون بودن به خیانت ملی زندانی شد. اتهام وی اثبات نشد اما به جرم توطئه به ۶ ماه زندان محکوم و گواهی حقوقی وی نیز لغو گردید.
وی از نیمه ۱۹۳۵ فرماندهی یک واحد غیرقانونی اس اس را در شهر لینتس برعهده داشت. وی چندین سفر به باواریا داشت. هم چنین برای سفر به پاساو ابتدا در یک قطار و سپس یک کشتی پنهان شد و با پول و دستورات مربوطه برای افراد اس اس در بازگشت. دوباره در ۱۹۳۷ به جرم رهبری حزب غیرقانونی نازی در اوبراسترایش زندانی گشت اما در همان سال آزاد شد.
وی در جریان آنشلوس ( الحاق اتریش به آلمان نازی ) در مارس ۱۹۳۸، زیر نظر هرمان گورینگ با آلمان ها همکاری داشت و پس از آن به عنوان وزیر امور خارجه برای امنیت عمومی به کابینه آرتور زایس - اینکوارت راه یافت. در ۲۱ مارس ۱۹۳۸ به درجه اس اس - بریگادفورر ارتقا یافت. در ۱۰ آوریل ۱۹۳۸ نماینده رایشستاگ و تا ۸ می ۱۹۴۵ در این سمت ماند. وی هم چنین در راه اندازی اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن در نزدیکی لینتس شرکت داشت. در ۱۱ سپتامبر ۱۹۳۸ به درجه اس اس - گروپنفورر ارتقا یافت که معادل درجه سپهبد در ارتش بود. در همان سال رهبر اس اس و پلیس دوناو ( دانوب ) شد که اولین واحد رسمی اس اس در اتریش بود. وی تا ۳۰ ژانویه ۱۹۴۳ در این سمت ماند.
