اِرنْسْت، ماکس (۱۸۹۱ـ۱۹۷۶)(Ernst, Max)
تاریخ طبیعی اثر هنرمند آلمانی. شخصیت اصلی نهضت دادا و سپس سوررئالیسم بود. با کلاژ، روهم اندازی عکس، و تصویرهای سوررئال طبع آزمایی کرد، و به یادماندنی ترین و متمایزترین تصاویر هنر قرن ۲۰ را پدید آورد. برخی از آثارش عبارت اند از تاریخ طبیعی (۱۹۲۳، موزۀ هنرهای معاصر تهران)، و وسوسۀ قدیّس اَنتونی (۱۹۴۵؛ موزۀ لِمبروک، دویسبورگ). اِرنست در برول، نزدیک کلن، به دنیا آمد، و در بُن فلسفه خواند. اولین نمایشگاه خود را در ۱۹۱۶ در برلین دایر ساخت. در ۱۹۱۹ از سرآمدان نمایش های دادا در کلن بود، و در ۱۹۲۰ که به پاریس رفت با آندره برتون و پل الوآر در بنیادگذاری سوررئالیسم همکاری کرد، و از مفسّران برداشت های بصری سوررئالیسم شد. با استفاده از تصویرگری های قرن ۱۹، تصاویر غریبی پدید آورد: پیکرهای نامأنوس، اغلب نیمه حیوان، و مناظر پرتفصیل و رؤیایی. ارنْست اسلوب نقش مدادساب (مالیدن مداد یا رنگ بر کاغذ، در حالی که زیر آن یک سطح بافت دار وجود داشته باشد) را ابداع کرد، و آن را شبیه نویسندگی خودکار خواند. در مجسمه سازی، از هنر بدْوی تأثیر گرفت ازجمله در مجسمۀ صورت فلکی جَدی (۱۹۴۸ـ۱۹۶۴، موزۀ هنرهای معاصر تهران). در خلق «رُمان کلاژی»، با نام زن صدکلّه (۱۹۲۹) واسطه های هنری مختلفی را به کار گرفت. در ساختن فیلم های سینمایی با سالوادور دالی و لوئیس بونوئل همکاری داشت، و برای گروه بالۀ روس به سرپرستی سرگِی دیاگیلف، طرّاحی صحنه و لباس می کرد. در ۱۹۳۸ درپی اختلاف با برتون، گروه سوررئالیست ها را ترک گفت. در ۱۹۴۱ در نیویورک اقامت گزید، و در گسترش هنر امریکایی نقش بسزایی داشت. در ۱۹۵۳ به پاریس بازگشت.
تاریخ طبیعی اثر هنرمند آلمانی. شخصیت اصلی نهضت دادا و سپس سوررئالیسم بود. با کلاژ، روهم اندازی عکس، و تصویرهای سوررئال طبع آزمایی کرد، و به یادماندنی ترین و متمایزترین تصاویر هنر قرن ۲۰ را پدید آورد. برخی از آثارش عبارت اند از تاریخ طبیعی (۱۹۲۳، موزۀ هنرهای معاصر تهران)، و وسوسۀ قدیّس اَنتونی (۱۹۴۵؛ موزۀ لِمبروک، دویسبورگ). اِرنست در برول، نزدیک کلن، به دنیا آمد، و در بُن فلسفه خواند. اولین نمایشگاه خود را در ۱۹۱۶ در برلین دایر ساخت. در ۱۹۱۹ از سرآمدان نمایش های دادا در کلن بود، و در ۱۹۲۰ که به پاریس رفت با آندره برتون و پل الوآر در بنیادگذاری سوررئالیسم همکاری کرد، و از مفسّران برداشت های بصری سوررئالیسم شد. با استفاده از تصویرگری های قرن ۱۹، تصاویر غریبی پدید آورد: پیکرهای نامأنوس، اغلب نیمه حیوان، و مناظر پرتفصیل و رؤیایی. ارنْست اسلوب نقش مدادساب (مالیدن مداد یا رنگ بر کاغذ، در حالی که زیر آن یک سطح بافت دار وجود داشته باشد) را ابداع کرد، و آن را شبیه نویسندگی خودکار خواند. در مجسمه سازی، از هنر بدْوی تأثیر گرفت ازجمله در مجسمۀ صورت فلکی جَدی (۱۹۴۸ـ۱۹۶۴، موزۀ هنرهای معاصر تهران). در خلق «رُمان کلاژی»، با نام زن صدکلّه (۱۹۲۹) واسطه های هنری مختلفی را به کار گرفت. در ساختن فیلم های سینمایی با سالوادور دالی و لوئیس بونوئل همکاری داشت، و برای گروه بالۀ روس به سرپرستی سرگِی دیاگیلف، طرّاحی صحنه و لباس می کرد. در ۱۹۳۸ درپی اختلاف با برتون، گروه سوررئالیست ها را ترک گفت. در ۱۹۴۱ در نیویورک اقامت گزید، و در گسترش هنر امریکایی نقش بسزایی داشت. در ۱۹۵۳ به پاریس بازگشت.
wikijoo: ارنست،_ماکس_(۱۸۹۱ـ۱۹۷۶)