ارنست دوشن

ارنست دوشِن ( به انگلیسی: Ernest Duchesne ) متولد ۳۰ مه ۱۸۷۴ در شهر پاریس، پزشک فرانسوی است که برای نخستین بار کشف کرد که بعضی از کپک ها قابلیت خنثی سازی قدرت تکثیر باکتری را دارند. [ ۱]
کشف قابلیت خنثی سازی کپک ها توسط الکساندر فلمینگ تنها ۳۲ سال پس از وی صورت گرفت و در این فاصله زمانی، از این کشف بهره برداری نشد.
دوشن در سال ۱۸۹۴ وارد مدرسه خدمات بهداشتی نظامی لیون می شود. تز دوشن پژوهشی بود بر تقابل بین کپک ها و میکروب ها و رفتارهای میکروب ها. وی با دفاع از تز خود موفق به دریافت دکترا در سال ۱۸۹۷ شد. این نخستین بار بود که پژوهشی بر روی امکان درمان بیماری های میکروبی با بهره بردن از رفتار کپک ها در مقابل میکروب ها انجام شده بود. پژوهش دوشن شامل تعامل بین باکتری اشریشیا کلی ( Escherichia coli ) و قارچ پنیسیلیوم گلوکوم ( Penicillium glaucum ) بود که نشان می داد که در شرایط برابر در ظرفی که تنها این دو نمونه وجود دارند پنیسیلیوم گلوکوم می تواند اشریشیا کلی را کاملاً از بین ببرد.
دوشن همچنین ثابت کرد که اگر در یک حیوان از پیش پنیسیلیوم گلکوم منتقل شده باشد، با ورود مقدار کشنده ای از میکروب باسیل حصبه، همچنان حیوان بدون تاثیرات میکروب این بیماری است.
دوشن پس از اینکه انستیتو پاستور تز وی را بخاطر جوان و ناشناس بودنش رد می کند درخواست کرد تا پژوهش های دقیق تر در این مورد صورت بگیرد ولی ارتش پس از ارائه دیپلم به وی هیچ تحقیقاتی در این مورد انجام نداده و پی گیری این پروژه به فراموشی سپرده شد. پس از آن ارنست دوشن دیگر هیچگاه در هیچ آزمایشگاهی پا نگذاشت.
دوشن پیش از دریافت عنوان پزشک دستیار در هنگ دوم هوسار دو سانلیس ( 2e Régiment de Hussards de Senlis ) به مدت یک سال در وال - دو - گراس ( Val de Grâce ) دوره کارآموزی خود را گذراند. وی با روزا لاسالاس ( Rosa Lassalas ) که در منطقه کن زندگی می کرد در سال ۱۹۰۱ ازدواج کرد. همسر دوشن پس از دو سال بر اثر بیماری سل در گذشت. دو سال پس از در گذشت همسرش دوشن مبتلا به یک بیماری ناشناخته ریوی شد و سه سال بعد از خدمت در ارتش معاف شده و به مرکز مراقب های ویژه آملی - له - بن ( Amélie - les - Bains ) فرستاده می شود.
ارنست دوشن در تاریخ ۱۲ آوریل ۱۹۱۲ در سن ۳۷ سالگی درگذشت و در گورستان گران جاس ( Cimetière du Grand Jas ) کن در کنار همسرش به خاک سپرده شد.