ارنست جی. بورمن ( به انگلیسی: Ernest G. Bormann ) ؛ ( ۲۸ ژوئیه ۱۹۲۵–۲۷ دسامبر ۲۰۰۸ ) [ ۱] استاد ممتاز گروه ارتباطات گفتاری دانشکده هنرهای آزاد در دانشگاه مینه سوتا بود. وی نویسنده کتاب ها و مقالات متعددی است.
بورمن مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه داکوتای جنوبی در سال ۱۹۴۹ و مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را از دانشگاه آیووا در سال ۱۹۵۳ دریافت کرد.
مدتی در دانشگاه داکوتای جنوبی، دانشگاه ایلینوی شرقی و دانشگاه ایالتی فلوریدا تدریس می کرد. در سال ۱۹۵۹ حرفه ای طولانی و ممتاز ( ۱۹۵۹–۲۰۰۸ ) را در گروه ارتباطات گفتاری دانشگاه مینه سوتا آغاز کرد.
در این کتاب که اولین بار در سال ۱۹۸۵ منتشر شد، ارنست جی. بورمن، اقناع جمعی در آمریکا را از سال ۱۶۲۰ تا ۱۸۶۰ بررسی می کند و چهار اجتماع بلاغی را از نزدیک مورد بررسی قرار می دهد: تجدید حیات در ۱۷۳۹–۱۷۴۰؛ انجیل داغ دوران پس از انقلاب؛ احیای انجیلی و اصلاح دهه ۱۸۳۰؛ احزاب جمهوری خاک آزاد و جمهوریخواه. هر اجتماعی بسیار متفاوت است ولی بورمن ادعا می کند هر اجتماع بعدی دارای سنت بلاغی برای بازگرداندن «رؤیای آمریکایی» است که اساساً اصلاح بینش های پیشین است؛ بنابراین، آنها خانواده ای از چشم اندازهای بلاغی را تشکیل می دهند که یک سنت بلاغی مهم در فرهنگ عامه آمریکایی قرن نوزدهم است.
ارنست بورمن نظریه همگرایی نمادین ارتباطات انسانی را ارائه نمود که بر اشتراک گذاری گروه تخیلات تفسیرهای خلاقانه به عنوان روشی برای توسعه معنی مشترک تأکید دارد.
تجزیه و تحلیل موضوع فانتزی نوعی نقد بلاغی است که نخستین بار در ۱۹۷۲ مطرح شد. این کار تخیلات مشترک گروهی از افراد، شاید مخاطبان را برای یک نمایش تجاری یا سخنرانی عمومی، می گیرد و آنها را برای شوخی های داخلی و نشانه های دیگر برای آگاهی مشترک مورد بررسی قرار می دهد. سپس انتقاد می تواند آگاهی گروه را برای تعیین قهرمانان و اشرار، امیدها و ترس های آن، نحوه برخورد اعضای گروه با مواردی مانند خشونت یا رفتارهای مهربانانه و سایر رویدادها در داخل و خارج از جامعه توصیف و ارزیابی کند. یک منتقد ماهر می تواند تجزیه و تحلیل بسیاری از مشکلات را اعمال کند، مانند چگونه وزارت بهداشت می تواند مجموعه ای از تبلیغات تلویزیونی را بسازد تا نوجوانان تشویق به ترک دخانیات و سیگار کند؟
• جایزه انجمن گفتار مینه سوتا، ۱۹۸۳
• جایزه چارلز وولبرت برای طرح های پژوهشی، ۱۹۸۳
• جایزه معلمان نمونه دانشکده هنرهای آزاد، دانشگاه مینه سوتا، ۱۹۸۶
• جایزه ب. اوبری فیشر برای راهنمایی انجمن بین المللی ارتباطات، ۱۹۸۸
• جایزه خدمات ممتاز انجمن ارتباطات گفتاری، ۱۹۹۰
• جایزه پژوهشگر ممتاز انجمن ارتباطات گفتاری، ۱۹۹۲
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبورمن مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه داکوتای جنوبی در سال ۱۹۴۹ و مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را از دانشگاه آیووا در سال ۱۹۵۳ دریافت کرد.
مدتی در دانشگاه داکوتای جنوبی، دانشگاه ایلینوی شرقی و دانشگاه ایالتی فلوریدا تدریس می کرد. در سال ۱۹۵۹ حرفه ای طولانی و ممتاز ( ۱۹۵۹–۲۰۰۸ ) را در گروه ارتباطات گفتاری دانشگاه مینه سوتا آغاز کرد.
در این کتاب که اولین بار در سال ۱۹۸۵ منتشر شد، ارنست جی. بورمن، اقناع جمعی در آمریکا را از سال ۱۶۲۰ تا ۱۸۶۰ بررسی می کند و چهار اجتماع بلاغی را از نزدیک مورد بررسی قرار می دهد: تجدید حیات در ۱۷۳۹–۱۷۴۰؛ انجیل داغ دوران پس از انقلاب؛ احیای انجیلی و اصلاح دهه ۱۸۳۰؛ احزاب جمهوری خاک آزاد و جمهوریخواه. هر اجتماعی بسیار متفاوت است ولی بورمن ادعا می کند هر اجتماع بعدی دارای سنت بلاغی برای بازگرداندن «رؤیای آمریکایی» است که اساساً اصلاح بینش های پیشین است؛ بنابراین، آنها خانواده ای از چشم اندازهای بلاغی را تشکیل می دهند که یک سنت بلاغی مهم در فرهنگ عامه آمریکایی قرن نوزدهم است.
ارنست بورمن نظریه همگرایی نمادین ارتباطات انسانی را ارائه نمود که بر اشتراک گذاری گروه تخیلات تفسیرهای خلاقانه به عنوان روشی برای توسعه معنی مشترک تأکید دارد.
تجزیه و تحلیل موضوع فانتزی نوعی نقد بلاغی است که نخستین بار در ۱۹۷۲ مطرح شد. این کار تخیلات مشترک گروهی از افراد، شاید مخاطبان را برای یک نمایش تجاری یا سخنرانی عمومی، می گیرد و آنها را برای شوخی های داخلی و نشانه های دیگر برای آگاهی مشترک مورد بررسی قرار می دهد. سپس انتقاد می تواند آگاهی گروه را برای تعیین قهرمانان و اشرار، امیدها و ترس های آن، نحوه برخورد اعضای گروه با مواردی مانند خشونت یا رفتارهای مهربانانه و سایر رویدادها در داخل و خارج از جامعه توصیف و ارزیابی کند. یک منتقد ماهر می تواند تجزیه و تحلیل بسیاری از مشکلات را اعمال کند، مانند چگونه وزارت بهداشت می تواند مجموعه ای از تبلیغات تلویزیونی را بسازد تا نوجوانان تشویق به ترک دخانیات و سیگار کند؟
• جایزه انجمن گفتار مینه سوتا، ۱۹۸۳
• جایزه چارلز وولبرت برای طرح های پژوهشی، ۱۹۸۳
• جایزه معلمان نمونه دانشکده هنرهای آزاد، دانشگاه مینه سوتا، ۱۹۸۶
• جایزه ب. اوبری فیشر برای راهنمایی انجمن بین المللی ارتباطات، ۱۹۸۸
• جایزه خدمات ممتاز انجمن ارتباطات گفتاری، ۱۹۹۰
• جایزه پژوهشگر ممتاز انجمن ارتباطات گفتاری، ۱۹۹۲
wiki: ارنست بورمن