اَرنائوط، معروف احمد (بیروت ۱۸۹۲ـ۱۹۴۸)
رمان نویس آلبانیایی تبار سوری. در کالج اسلامی عثمانی تحصیل کرد. افسر ارتش عثمانی بود و پس از جنگ جهانی اول به دمشق رفت و روزنامه نگار شد. با انتشار اولین رمانش، سید قریش (۱۹۲۹)، به عضویت فرهنگستان زبان عربی درآمد. نخستین نویسندۀ داستان های تاریخی در سوریه است. رمان های عُمَر بن خَطّاب (۱۹۳۶)، طارق بن زیاد (۱۹۴۱) و فاطمۀ بتول (۱۹۴۲) را در یک جا گرد آورد و با نام حماسۀ بزرگ چاپ کرد. مهم ترین مؤلّفۀ سبکی آثارش پردازش تصویرهای خیالی است که برایش اهمیت بیشتری تا جزئیات تاریخی داشت.
رمان نویس آلبانیایی تبار سوری. در کالج اسلامی عثمانی تحصیل کرد. افسر ارتش عثمانی بود و پس از جنگ جهانی اول به دمشق رفت و روزنامه نگار شد. با انتشار اولین رمانش، سید قریش (۱۹۲۹)، به عضویت فرهنگستان زبان عربی درآمد. نخستین نویسندۀ داستان های تاریخی در سوریه است. رمان های عُمَر بن خَطّاب (۱۹۳۶)، طارق بن زیاد (۱۹۴۱) و فاطمۀ بتول (۱۹۴۲) را در یک جا گرد آورد و با نام حماسۀ بزرگ چاپ کرد. مهم ترین مؤلّفۀ سبکی آثارش پردازش تصویرهای خیالی است که برایش اهمیت بیشتری تا جزئیات تاریخی داشت.