ارمیون
لغت نامه دهخدا
ارمیون. [ اَم َ / اَ وَ ] ( اِ ) سنگی است در زمین روم که هرچند آنرا بشکنند مخمس شکسته شود. ( برهان ). سنگی سفید است مخطط بازرق و در شکل مخمس باشد و چندانک بشکنند پارهای او مخمس افتد، بروم بیشتر باشد. ( نزهة القلوب ).
ارمیون. [ اَ م َ ] ( اِخ ) حکیمی است رومی. ( برهان ). در لغت نامه ها ( ( ارطیون ) ) را نیز حکیمی رومی دانسته اند و ظاهراً یکی تحریف دیگری است. و رجوع به ارطیون شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید