ارمنی های اتریش یک اقلیت قومی محسوب می شوند. تعدادشان حدود ۶۰۰۰ نفر است[ ۱] که اکثراً در وین زندگی می کنند. جامعه بسیار مهمی از گروه مخیتاریست ها در وین وجود دارد که نقش مهمی را در کشور و نیز در جهان ایفا می کنند. [ ۲]
تاریخ ارمنی های اتریش به زمان آزادی وین از محاصره ترک ها در پایان قرن هفدهم بازمی گردد. در این موقع چندین تاجر ارمنی، بازار جدیدی را در امپراتوری هابسبورگ بنا نهادند.
در سال ۱۷۷۵ ماریا ترزا[ ۳] به فرقه مخیتاریست کلیسای کاتولیک ارمنی، اجازه رسمی اقامت در امپراتوری هابسبورگ را داد. فرقه مخیتاریست در وین به توسعه فرهنگ ارمنی در اروپای مرکزی از طریق چاپ کتاب ها و دایر کردن کالج برای پسران ارمنی کمک نمود.
از زمانی که ارامنه بسیار فعال و به خوبی سازماندهی شده استان سوزوای عثمانی ( امروزه بوکوینا[ ۴] است که بخشی از خاک اوکراین می باشد ) که به امپراتوری اتریش پیوستند و ارامنه به طور خودکار شهروند امپراتوری شدند.
در اوائل قرن نوزدهم، ارامنه اتریش به عنوان یک جامعه دینی خودمختار، رسماً مورد شناسایی قرار گرفته بودند. جامعه ارمنی در وین، رشد ثابتی داشت به گونه ای که قبلاً در ۱۸۹۶ اولین تلاش ها برای بنا نهادن یک جامعه حواری ارمنی ارائه گردید. در سال ۱۹۱۲ مادور کرچکی در وین ساخته شد جنگ جهانی اول و عواقب آن جامعه ارمنی اتریش را دگرگون کرد. ارامنه ناحیه بوکوینا در طی این جنگ از اتریش جدا شدند ولی موج تازه ای از مهاجرت های ارامنه در نتیجه قتل عام ارامنه توسط ترک های عثمانی در سال ۱۹۱۵ به اتریش صورت گرفت.
بعد از انتصاب اولین پیشوای روحانی ارامنه در سال ۱۹۲۰ جمعیت ارامنه در اتریش به رشد خود ادامه داد. همچنین تعداد آنها از طریق پناهندگان لبنان، سوریه، عراق، ایران و نیز کارگران ارمنی مهاجر از ترکیه و این اواخر از جمهوری ارمنستان افزایش یافت.
در سال ۱۹۶۸ کلیسای حواری ارمنی هریپسیمه مقدس[ ۵] وین تقدیس شد که انگیزه تازه ای به رشد دائمی جامعه ارمنی در وین داد. یک مدرسه شنبه ارمنی به نام هوانس شیراز[ ۶] هم وجود دارد.
هر دو کشور در سال ۱۹۹۶ با هم روابط دیپلماتیک برقرار نمودند. ارمنستان یک سفارت خانه در وین دارد و نمایندگی کشور اتریش در ارمنستان از طریق سفارت اتریش در مسکو روسیه عمل می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتاریخ ارمنی های اتریش به زمان آزادی وین از محاصره ترک ها در پایان قرن هفدهم بازمی گردد. در این موقع چندین تاجر ارمنی، بازار جدیدی را در امپراتوری هابسبورگ بنا نهادند.
در سال ۱۷۷۵ ماریا ترزا[ ۳] به فرقه مخیتاریست کلیسای کاتولیک ارمنی، اجازه رسمی اقامت در امپراتوری هابسبورگ را داد. فرقه مخیتاریست در وین به توسعه فرهنگ ارمنی در اروپای مرکزی از طریق چاپ کتاب ها و دایر کردن کالج برای پسران ارمنی کمک نمود.
از زمانی که ارامنه بسیار فعال و به خوبی سازماندهی شده استان سوزوای عثمانی ( امروزه بوکوینا[ ۴] است که بخشی از خاک اوکراین می باشد ) که به امپراتوری اتریش پیوستند و ارامنه به طور خودکار شهروند امپراتوری شدند.
در اوائل قرن نوزدهم، ارامنه اتریش به عنوان یک جامعه دینی خودمختار، رسماً مورد شناسایی قرار گرفته بودند. جامعه ارمنی در وین، رشد ثابتی داشت به گونه ای که قبلاً در ۱۸۹۶ اولین تلاش ها برای بنا نهادن یک جامعه حواری ارمنی ارائه گردید. در سال ۱۹۱۲ مادور کرچکی در وین ساخته شد جنگ جهانی اول و عواقب آن جامعه ارمنی اتریش را دگرگون کرد. ارامنه ناحیه بوکوینا در طی این جنگ از اتریش جدا شدند ولی موج تازه ای از مهاجرت های ارامنه در نتیجه قتل عام ارامنه توسط ترک های عثمانی در سال ۱۹۱۵ به اتریش صورت گرفت.
بعد از انتصاب اولین پیشوای روحانی ارامنه در سال ۱۹۲۰ جمعیت ارامنه در اتریش به رشد خود ادامه داد. همچنین تعداد آنها از طریق پناهندگان لبنان، سوریه، عراق، ایران و نیز کارگران ارمنی مهاجر از ترکیه و این اواخر از جمهوری ارمنستان افزایش یافت.
در سال ۱۹۶۸ کلیسای حواری ارمنی هریپسیمه مقدس[ ۵] وین تقدیس شد که انگیزه تازه ای به رشد دائمی جامعه ارمنی در وین داد. یک مدرسه شنبه ارمنی به نام هوانس شیراز[ ۶] هم وجود دارد.
هر دو کشور در سال ۱۹۹۶ با هم روابط دیپلماتیک برقرار نمودند. ارمنستان یک سفارت خانه در وین دارد و نمایندگی کشور اتریش در ارمنستان از طریق سفارت اتریش در مسکو روسیه عمل می کند.
wiki: ارمنی های اتریش