ارمص. [ اَ م َ ] ( ع ص ) چشم که خیم آورد. کسی که در گوشه ٔچشمان او چرک و خیم گرد آید. ( آنندراج ). آنکه چشم آلوده به رمص دارد. کیکن. ( مهذب الاسماء ). چشم باخم.