ارقیطاط

لغت نامه دهخدا

ارقیطاط. [ اِ ] ( ع مص ) ارقطاط. ( منتهی الأرب ). پیسه گردیدن. || برگ آوردن گرفتن عرفج. بلگ به درآوردن گیاه عرفج.

پیشنهاد کاربران

بپرس