ارقطاط

لغت نامه دهخدا

ارقطاط. [ اِ ق ِ ] ( ع مص ) پیسه گردیدن. ( منتهی الأرب ). سیاه سپید شدن. ارقیطاط. || ارقطاط عَرفَج ؛ برگ برآوردن گرفتن شوره طاق. ( منتهی الأرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس