ارقاص. [ اِ ] ( ع مص ) پویه دوانیدن شتر. ( منتهی الأٔرب ). در پویه داشتن اشتر. ( تاج المصادر بیهقی ). || برجهانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ).برجهانیدن و ببازی داشتن کودک را. ( منتهی الأرب ).
