ارقاد

لغت نامه دهخدا

ارقاد. [ اِ ] ( ع مص ) بخواب بردن کسی را. ( منتهی الأرب ). خوابانیدن. بخوابانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). خواب آوردن. || ارقاد در مکان ؛ اقامت کردن در آنجای. بجای ایستادن. ( تاج المصادر بیهقی ). ایستادن. ( تاج المصادر بیهقی ).

فرهنگ فارسی

بخواب بردن کسی را

پیشنهاد کاربران

بپرس