ارفیسم

اُرفیسم ( به فرانسوی: Orphisme ) یا حجم گرایی اُرفیک ( Cubisme orphique ) یک سبک نقاشی انتزاعی فرانسوی در سال های ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۳ هم زمان و مشابه با جنبش حجم گرایی است، با این تفاوت که بیشتر بر اِنتزاع محض و رنگ های درخشان تحت تاثیر فوویسم و شیمی دانِ رنگ شناس اِگون شِورول تکیه داشت. برجستگی مهم این سبک هارمونی های رنگی است. اصطلاح ارفیسم، از نام ارفه شاعر و موسیقیدان اسطوره ای یونان است که نخستین بار توسط شاعر فرانسوی، گیوم آپولینر در سال ۱۹۱۲ برای توصیف آثار انتزاعی و رنگارنگ روبر دولونه و همسرش سونیا دولونه و تمایز آن ها از حجم گرایی استفاده شد. هرچند خود روبر دولونه آثارش را سیمولنتیسم می خواند. [ ۱]
این سبک از نقاشی در پی آن بود که با بهره گیری از تعامل رنگ و نور در یک فرم انتزاعی، همتایی بصری برای موسیقی پدید آورد. فرانک کوپکا و فرنان لژه دو نقاش برجسته دیگر ارفیست به شمار می آیند. [ ۲]