ارفاض

لغت نامه دهخدا

ارفاض. [ اِ ] ( ع مص ) بچرا گذاشتن شتران را در چراگاه. ( منتهی الأرب ). فروگذاشتن اشتر بی شبان. ( تاج المصادر بیهقی ). || فراخ شدن وادی. ( منتهی الأرب ).

ارفاض. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ رفض.

پیشنهاد کاربران

بپرس