ارعل

لغت نامه دهخدا

ارعل. [ اَ ع َ ] ( ع ص ) گول. || گیاه بالیده و فروهشته شاخها. || هر گیاه که دراز و نیکو و دوتاه گردد. ( منتهی الأرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس