ارعال

لغت نامه دهخدا

ارعال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ رَعلَة.

ارعال. [ اِ ] ( ع مص ) سبک و سخت زدن نیزه. ( منتهی الأرب ). نیزه سخت و زود زدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ارعال عوسجة؛ بیرون آمدن رعله آن. تیزی برآوردن عوسجة. ( منتهی الأرب ). شاخ و برگ آوردن عوسجه.

پیشنهاد کاربران

بپرس