ارطام

لغت نامه دهخدا

ارطام. [ اِ ] ( ع مص )خاموش شدن. ساکت ماندن. ( منتهی الأرب ). خاموش گردیدن. || بازداشته شدن شتر. ( منتهی الأرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس