ارطاب

لغت نامه دهخدا

ارطاب. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ رُطَب ، به معنی خرمای تازه و تر.

ارطاب. [ اِ ] ( ع مص ) بسیارگیاه شدن زمین. ( تاج المصادر بیهقی ). || ارطاب بسر؛ رسیدن غوره خرما. ( منتهی الأرب ). پخته شدن خرما. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). || اِرطاب قوم ؛ نزدیک شدن پختگی خرماهاشان. قریب رسیدن شدن خرمابنان آنها. ( منتهی الأرب ). || ارطاب نخل ؛ نزدیک رسیدن شدن بار آن. رطب شدن آنچه بر خرمابن است. ( منتهی الأرب ). || ارطاب ثوب ؛ تر کردن جامه را.

فرهنگ فارسی

جمع رطب به معنی خرمای تازه
بسیار گیاه شدن زمین پخته شدن خرما

پیشنهاد کاربران

بپرس