ارض عاتکه

لغت نامه دهخدا

( ارض عاتکة ) ارض عاتکة. [ اَ ض ُ ت ِ ک َ ] ( اِخ ) سرزمینی است درخارج باب الجابیه دمشق. منسوب به عاتکة بنت یزیدبن معاویةبن ابی سفیان بن حرب ، مکناة به ام البنین و او زوجه عبدالملک بود و عاتکه را در این زمین قصری بود وعبدالملک بن مروان بدانجا درگذشت. ( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

سرزمینی است در خارج باب الجابیه دمشق

پیشنهاد کاربران

بپرس