ارصاد
/~ersAd/
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
ارصاد. [ اِ ] ( ع مص ) آماده ٔچیزی شدن. ( منتهی الأرب ). || آماده کردن.مهیا ساختن. ( منتهی الأرب ). ساختن. ( تاج المصادر بیهقی ). بساختن. ( زوزنی ). مهیا داشتن. مهیا کردن برای کسی. || پاداش دادن کسی را بخیر یا بشر. || ترقب. انتظار. چشم داشتن. ( آنندراج ): والذین اتخذوا مسجداً ضراراً و کفراً و تفریقاً بین المؤمنین و ارصاداً لمن حارب اﷲ و رسوله من قبل و لیحلفن ان اردنا الاّ الحسنی واﷲ یشهد انهم لکاذبون. ( قرآن /9 107 )؛ و آنها که فراگرفتند و بنا نهادند مسجد را برای ضرر رسانیدن ، کفر را و تفرقه را میان مؤمنان و برای انتظار مر کسی را که حرب کرد با خدا و فرستاده او از پیش و هرآینه سوگند میخورند که نخواستیم ما از ساختن این مسجد مگر خوبی را و خدا گواه است بدرستی که ایشان هرآینه دروغگو باشند. ( تفسیر ابوالفتوح چ 1 ج 2 ص 629 ). || رصد بستن . || در کمینگاه نشستن : از عیث و فساد و کفر و عناد و ثقل ارصاد ایشان بر قوافل وابناء سبیل غیرت بر نهاد او مستولی گشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 322 ). || نگاهبان فراکردن براه. ( زوزنی ). نگاه وان فراکردن براه. ( تاج المصادر بیهقی ). نگهبان داشتن در راه. ( آنندراج ). راهبان نشاندن. مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون گوید: در لغت گماشتن دیده بان است در راه. از ماده رَصَدته ؛ یعنی مراقب او بودم. و نزد علماء بدیع آنست که قرار داده شود پیش از عَجُز از بیت در نظم یا پیش از فقره ای در نثر چیزی که دلالت بر عجز بیت یا فقره کند، مشروط بر اینکه رَوِی را شناخته باشند. پاره ای از علماء فن بدیع این صنعت را تسهیم نامیده اند. مانند این آیت : فماکان اﷲ لیظلمهم و لکن کانوا انفسهم یظلمون. ( قرآن 70/9 ). و شرطی که برای شناختن رَوی در تعریف قید شده ، اشاره است بر اینکه فهم عجز بیت یا فقره در این صنعت نسبت بکسی است که رَوی را شناخته باشد چه گاه باشد که در ارصاد عجز شناخته نشود، برای اینکه رَوِی شناخته نشده است. مانند این آیت : و ماکان الناس الاّ اُمة واحدة فاختلفوا. و لولا کلمة سبقت من ربک لقضی بینهم فیما فیه یختلفون. ( قرآن 19/10 ). چنانکه اگر کسی ندانسته باشد که حرف روی در این آیت نون است بسا باشد که شنونده اندیشه کند که عجز در این آیت فیما فیه اختلفوا -یا - فیما اختلفوا فیه میباشد. و مانند قول شاعر:بیشتر بخوانید ...
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) آماد. چیزی شدن . ۲ - در کمین گاه نشستن . ۳ - ( مصدر ) انتظارداشتن چشم داشتن . ۴ - آماده کردن مهیا ساختن . ۵ - پاداش دادن کسی را به خیر یا به شر . ۶ - رصد بستن ۷ - نگاهبان گماشتن در راه راهبان و دیدهبان در راه نشاندن .
گروه چشم دارندگان گیاه و باران اندک
فرهنگ معین
(اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ رصد.
فرهنگ عمید
۲. [قدیمی] در کمینگاه نشستن.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] به کمین نشستن را اِرصاد گویند. این عنوان به مناسبت در باب جهاد به کار رفته است.
به کمین نشستن و دیده بانی در مرزهای کشور اسلامی و یا هر جایی که احتمال خطر هجوم کفّار وجود دارد مستحب مؤکّد است.
به کمین نشستن و دیده بانی در مرزهای کشور اسلامی و یا هر جایی که احتمال خطر هجوم کفّار وجود دارد مستحب مؤکّد است.
wikifeqh: ارصاد
دانشنامه آزاد فارسی
اِرْصاد
(یا: ارصاد و تسهیم) ارصاد در لغت به معنای کمین کردن، اصطلاحی در بدیع. آوردن کلامی که بتوان جمله یا مصراع بعدی آن را حدس زد: آنچه دیدی بر قرار خود نماند/و آنچه بینی هم نماند برقرار (سعدی).
(یا: ارصاد و تسهیم) ارصاد در لغت به معنای کمین کردن، اصطلاحی در بدیع. آوردن کلامی که بتوان جمله یا مصراع بعدی آن را حدس زد: آنچه دیدی بر قرار خود نماند/و آنچه بینی هم نماند برقرار (سعدی).
wikijoo: ارصاد
پیشنهاد کاربران
کیمن گرفتن