ارشیدوک

آرشیدوک. آرشیدوک ( به فرانسوی: archiduc ) در طبقه بندی اشرافی در اروپا، جایگاهی پایین تر از شاه و بالاتر از دوک بود. این لقب تنها از سوی شاهزادگان خاندان های هابسبورگ و لورن به کار می رفته است. آرشیدوکِ مؤنث را آرشیدوشِس ( به فرانسوی: archiduchesse ) می خوانند.
این واژه در اصل از لاتین مروونژی archidux ساخته شده از archi به معنای سالار و dux به معنای دوک گرفته شده است. کاربرد این واژه بیشتر نزد ژرمن ها بوده است. در زبان آلمانی بدان Erzherzog می گویند.
نخستین فرمانروایان اوسترازیا در سدهٔ هشتم میلادی از این عنوان استفاده کردند. کارولنژی ها این لقب را به فرمانروایان لوتارنژی اهدا می کرد.
در امپراتوری مقدس روم از این عنوان به طور پراکنده استفاده می شد. فرزندان ارنست آهن دوک اتریش از این عنوان استفاده می کردند. فریدریش سوم، امپراتور مقدس روم، در ۱۴۵۳ میلادی این لقب را رسمی کرد.
از سدهٔ شانزدهم، همهٔ افراد خاندان پادشاهیِ هابسبورگ، از زن و مرد، دارای این عنوان بودند. در امپراتوری اتریش و سپس امپراتوری اتریش - مجارستان از این عنوان استفاده می شد. سرانجام، در آغاز سدهٔ بیستم و اعلام جمهوری در اتریش و لغو اشرافیت، استفاده از این لقب هم غیرقانونی شد.