ارسی۵

آرسی۵. آرسی۵ ( RC5 ) یک الگوریتم رمزنگاری قطعه ای می باشد که به دلیل سادگی اش مورد توجه قرار گرفته است. Rc5 توسط رونالد ریوست در سال ۱۹۹۴ طراحی شده است. آرسی۵ مخفف کلمه "Rivest Cipher" یا "Ron's Code" است. ( RC2 و RC4 را مقایسه کنید ) . RC6 که بر پایهٔ آرسی۵ طراحی شده بود، نامزد انتخاب به عنوان AES یا همان Advanced Encryption Standard بود.
بر خلاف بسیاری از طرح ها آرسی۵ اندازه قطعه متغیری دارد. ( ۳۲، ۶۴ یا ۱۲۸ بیت ) همچنین اندازه کلید ( ۰ تا ۲۰۴۰ بیت ) و نیز تعداد دورها ( ۰ تا ۲۵۵ ) هم می توانند متغیر باشند. مقدار پیشنهادی اصلی پارامترها، قطعه ای به اندازهٔ ۶۴ بیت، کلیدی ۱۲۸ بیتی و ۱۲ دور است.
ویژگی کلیدی آرسی۵ استفاده از دورهای وابسته به داده ها می باشد. یکی از اهداف RC5 سرعت بخشیدن به مطالعه و ارزیابی عملکردهایی مانند رمزنگاری اولیه است. علاوه بر این RC5 از تعدادی ماژول و یای مانعةالجمع تشکیل می شود. ساختار اصلی الگوریتم بر مبنای ساختار رمز فیستل است. روتین های رمزنگاری و رمزگشایی می تواند در چند خط کد مشخص شوند. هرچند برنامه ریزی اصلی پیچیده تر است. برای ایجاد کلید علاوه بر عدد e و نسبت طلایی به عنوان منبع به یک تابع یک طرفه نیز نیاز است.
سادگی وسوسه انگیز به همراه دورهای جدید وابسته به داده های این الگوریتم، RC5 را به یک الگوریتم جذاب برای تحلیلگران جهت رمزشکنی تبدیل کرده است.
RC5 معمولاً به شکل RC5 - w/r/b نشان داده می شود که در آن W = اندازه کلمه بر حسب بیت، R = تعداد دورها و B = تعداد بایت های ۸ بیتی در کلید است.
RC5 با ۱۲ دور ( با قطعه های ۶۴ بیتی ) در معرض حمله دیفرانسیلی می باشد که این حمله از ۲۴۴ نمونه متن رمز نشده انتخابی استفاده می کند. لذا RC5 با ۱۸ تا ۲۰ دور برای امنیت کافی پیشنهاد می شود.
مرکز امنیتی RSA که دارای حق ثبت الگوریتم است چند بار جایزه ای به مبلغ ۱۰۰۰۰ دلار آمریکا برای رمز شکنی متن رمز شده توسط RC5 پیشنهاد کرد. اما این رقابت ها در ماه مه ۲۰۰۷ متوقف شده اند. تعدادی از مشکلاتی که در این رقابت ها با استفاده از محاسبات تعمیم داده شده که توسط Distributed. net طراحی شده بودند، مشکلاتی برای ادامهٔ کار این الگوریتم ایجاد کردند. Distributed. net یک پیام رمزگذاری شده با کلیدهای ۵۴ بیتی و ۶۴ بیتی که توسط RC5 رمزگذاری شده بود را مورد آزمون جامع قرار داده است و بر روی رمزگشایی یک کلید ۷۲ بیتی کار می کند. تا فوریه ۲۰۱۲، ۲٫۲۰۳٪ از فضای احتمال کلیدها جستجو شده بودند. با چنین نسبتی حدوداً ۹۰ سال طول می کشد تا تمامی کلیدهای ممکن باقی مانده را امتحان کنند. و به این ترتیب تکمیل پروژه تضمین می شود.