ارسیوس
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
پائولوس اُرُسیوس یا اُرُسی یوس[ ۱] ( به لاتین: Paulus Orosius ) ( زادهٔ حدود ۳۷۵ - مرگ حدود ۴۱۸ میلادی ) تاریخنگار و متأله مسیحی و شاگرد آگوستین قدیس بود. او از اهالی گالاسیا در اسپانیا و شمال پرتغال کنونی بود. او بیشتر برای نگارش کتاب های تاریخی هفتگانهٔ ضدکافرانش شناخته شده است.
او چندی را در شمال آفریقا با آگوستین و در کسوت شاگردی او گذرانده بود. سپس از سوی آگوستین به فلسطین فرستاده شد. او در جرگهٔ تاریخنگارانی است که از کتسیاس نقل قول کرده است.
ابن خلدون در انتهایی کتاب العبر به ارسیوس ارجاع می دهد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو چندی را در شمال آفریقا با آگوستین و در کسوت شاگردی او گذرانده بود. سپس از سوی آگوستین به فلسطین فرستاده شد. او در جرگهٔ تاریخنگارانی است که از کتسیاس نقل قول کرده است.
ابن خلدون در انتهایی کتاب العبر به ارسیوس ارجاع می دهد. [ ۲]
wiki: ارسیوس
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید