ارسطوگرایی (Aristotelianism)(یا: حکمت مَشّاء) سنّت فکریِ برآمده از آثار ارسطو. ارسطوگرایی گرایش فلسفی غالب در آغاز قرون وسطای اروپا بوده است. در آن دوره، فلسفه «خادم» الهیات شناخته می شد و بیشتر، روحانیان و کشیشیان به آن می پرداختند، خواه در مدارس متعلق به دیرها و خواه در دانشگاه هایی که از قرن ۱۲م به عنوان نهادهای روحانی سر برمی آوردند. با این حال، این پژوهشگران آثار ارسطو را نه کامل و شامل، بلکه از روی نسخه هایی به زبان لاتینی می خواندند که براساس ترجمه های عربی فراهم شده بود. فقط در دورۀ رنسانس تحقیق مستقیم و گستردۀ متون اصلی یونانی آغاز شد. ارسطوگرایی قرون وسطایی در آثار توماس آکوئیناس به غایت خود رسید و اکنون در قالب توماس گرایی نو به حیات خود ادامه می دهد، اما امروزه مطالعات جدید دربارۀ متون اصلی ارسطو بر آن سایه افکنده است.
wikijoo: ارسطوگرایی