ارسطولوخیا

برابر پارسی: ( آرسطولوخیا ) زَراوَند

لغت نامه دهخدا

( آرسطولوخیا ) آرسطولوخیا. [ رِ ] ( معرب ، اِ ) ( از یونانی آریسطولوخیا، مرکب از آریسطوس ، اعلی و فاضل + لوخیا، زچگان یعنی زنان نوزائیده ) گیاهی است طبی که به فارسی زراوند گویند.و آن دو گونه است ، مدور که آن را زراوند مدحرج و زراوند شامی و نخود الوندی و نخود مریم خوانند، و طویل که قثاءالحیة و زراوند طویل و شجره رستم و ببراله نامند، و قسم سومی از آن هست که خزان نکند و آن را به فارسی زراوند خوش و به عربی لعی و لعیة گویند. و ارسطولوخیا صورتی دیگر از این کلمه یاِمص حف آن است.
ارسطولوخیا. [ اَ رِ ] ( معرب ، اِ ) بیونانی بمعنی فاضلةالنفساست و آن زراوند طویل است. ( فهرست مخزن الادویه ) ( تحفه حکیم مؤمن ). زراوند. شجره رستم. مسمقار. مسهقوره. مسمقران و این کلمه در تذکره ضریر انطاکی ( ( ارسطولوجیا ) ) آمده و گوید زراوند طویل است.
و رجوع به آرسطولوخیا شود.

فرهنگ فارسی

بیونانی بمعنی فاضله النفساست و آن زراوند طویل است

پیشنهاد کاربران

بپرس