ارستس

لغت نامه دهخدا

ارستس. [ اُ رِ ت ِ ] ( اِخ ) رجوع به ارست شود.

دانشنامه آزاد فارسی

اُرِسْتِس (Orestes)
اُرِسْتِس
در اساطیر یونان، پسر آگاممنون و کلوتمنسترا. مادرش را به دستور آپولو کشت، زیرا با همدستی فاسقش، آیگیستوس/اژیست آگاممنون را به قتل رسانده بود. درپی آن، الهگان انتقام (فوری ها)، آن قدر او را آزار دادند که تزکیه و از گناه مادرکشی مبرّا شد. ارستس به صلاحدید آپولون، به معبد آتنا در آتن پناه برد ودر آن جا شورای آرئوپاگوس او را محاکمه کرد و چون تعداد آرای موافق و مخالف برابر بود، آتنا او را آزار کرد. در روایت دیگر، آوردن شمایل ایزدبانو آرتمیس از معبدش در تائوریس (شبه جزیرۀ کریمه) موجب رهایی اش شد. خواهرش، ایفی گنیا، که ارستس می پنداشت پدرش او را قربانی کرده است، کاهنۀ آن جا شده بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس