ارزیابی تأثیر اجتماعی و فرهنگی. ارزیابی تأثیرات اجتماعی و فرهنگی ( به انگلیسی: Social impact assessment ) به اختصار در فارسی ( اتاف ) و اختصار در انگلیسی ( SIA ) روشی است برای شناسایی تأثیرات اجتماعی پروژه های زیربنایی اقدامات درمانی وسیع. این ارزیابی معمولاً در پروژه های برنامه ریزی شده انجام می شود، اما می توان از همین روش ها برای ارزیابی تأثیر اجتماعی حوادث غیر مترقبه استفاده نمود، به عنوان مثال، فاجعه، تغییرات جمعیتی و همه گیرها استفاده کرد. ارزیابی تأثیرات اجتماعی برای انسان شناسی کاربردی مهم است، زیرا به وسیله این ارزیابی می توان اثرات منفی بلند مدت احتمالی را از بین برده و به نتایج اجتماعی مثبت تبدیل نمود. [ ۱] در ایران سال ۱۳۸۹ در تبیین سیاست های کلی برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، به تهیه پیوست فرهنگی برای طرح های مهم و جدید تأکید شده است. [ ۲] در برنامه پنج ساله ششم توسعه، بر لزوم تدوین پیوست اجتماعی در طراحی برنامه های کلان توسعه ای، ملی و بومی تأکید شده است. [ ۳] در برنامه پنج ساله ششم توسعه، بر لزوم تدوین پیوست اجتماعی در طراحی برنامه های کلان توسعه ای، ملی و بومی تأکید شده است. [ ۳] از سال ۱۳۸۶ شورای اسلامی شهر تهران مصوب نمود که انجام مطالعات ارزیابی اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی برای کلیه پروژه های عمرانی الزامی است.
نخستین بار عبارت ارزیابی تأثیر اجتماعی در سال ۱۹۳۷ به کار برده شد و برای اشاره به تغییرات ناشی از ساخت خط لوله در فرهنگ اسکیموهای بومی بود. [ ۴] رابل جی برج در کتاب راهنمای عملی ارزیابی تأثیر اجتماعی در این باره می نویسد: بعد از اینکه اجازه ساخت خط لوله آلاسکا صادر شد، یکی از رؤسای اسکیمو چنین گفت: «اکنون که مشکلات زمین یخ بسته و گوزن های شمالی حل شد و دانستیم که با نفت داغ چه کار کنیم، دربارهٔ تغییر رسوم و شیوه های زندگی مردم من چه خواهیم کرد؟» [ ۴] نویسنده همچنین توضیح می دهد که «متأسفانه، همان گونه که رئیس اسکیموها اشاره کرد، تأثیرات اجتماعی واردشده بر بومیان و سایر ساکنان آلاسکا هیچ گاه بررسی نشد. آیا فرهنگ و شیوه های زندگی سنتی با چنان حجم عظیمی از ساخت و ساز، ممکن است تغییر یابد؟ دربارهٔ سیل ورود کارگرانی که لهجه انگلیسی متفاوتی دارند و با خود، سبک های زندگی متفاوتی به همراه می آورند، چه می توان گفت؟ آشکار است که ایالت آلاسکا با جمعیت ۳۵۱هزار نفر در سال ۱۹۷۳ فقط می توانست بخش کوچکی از ۴۲هزار کارگری را تأمین کند که در اوج کار بر روی خط لوله کار می کردند. به این علت و سایر رویدادهای مرتبط، تأثیرات طرح در جمعیت های انسانی به موازات تعدیل های اقتصادی و بیوفیزیکی به بحث گذارده شد. در نهایت اصطلاح ارزیابی تأثیر اجتماعی ( اتا ) در سال ۱۹۷۳ برای اشاره به تغییرات بالقوه ناشی از ساخت خط لوله در فرهنگ اسکیموهای بومی استفاده شد. »[ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین بار عبارت ارزیابی تأثیر اجتماعی در سال ۱۹۳۷ به کار برده شد و برای اشاره به تغییرات ناشی از ساخت خط لوله در فرهنگ اسکیموهای بومی بود. [ ۴] رابل جی برج در کتاب راهنمای عملی ارزیابی تأثیر اجتماعی در این باره می نویسد: بعد از اینکه اجازه ساخت خط لوله آلاسکا صادر شد، یکی از رؤسای اسکیمو چنین گفت: «اکنون که مشکلات زمین یخ بسته و گوزن های شمالی حل شد و دانستیم که با نفت داغ چه کار کنیم، دربارهٔ تغییر رسوم و شیوه های زندگی مردم من چه خواهیم کرد؟» [ ۴] نویسنده همچنین توضیح می دهد که «متأسفانه، همان گونه که رئیس اسکیموها اشاره کرد، تأثیرات اجتماعی واردشده بر بومیان و سایر ساکنان آلاسکا هیچ گاه بررسی نشد. آیا فرهنگ و شیوه های زندگی سنتی با چنان حجم عظیمی از ساخت و ساز، ممکن است تغییر یابد؟ دربارهٔ سیل ورود کارگرانی که لهجه انگلیسی متفاوتی دارند و با خود، سبک های زندگی متفاوتی به همراه می آورند، چه می توان گفت؟ آشکار است که ایالت آلاسکا با جمعیت ۳۵۱هزار نفر در سال ۱۹۷۳ فقط می توانست بخش کوچکی از ۴۲هزار کارگری را تأمین کند که در اوج کار بر روی خط لوله کار می کردند. به این علت و سایر رویدادهای مرتبط، تأثیرات طرح در جمعیت های انسانی به موازات تعدیل های اقتصادی و بیوفیزیکی به بحث گذارده شد. در نهایت اصطلاح ارزیابی تأثیر اجتماعی ( اتا ) در سال ۱۹۷۳ برای اشاره به تغییرات بالقوه ناشی از ساخت خط لوله در فرهنگ اسکیموهای بومی استفاده شد. »[ ۴]
