ارزنی سبز

ارزنی سبز، گاورس سبز رنگ، چسبک ( نام علمی: Setaria viridis ) دانه ای شبیه به ارزن کمی درشت تر که بیشتر به کبوتران داده می شود. ( حاشیهٔ برهان چ معین ) ارزن و گاورس هر دو شباهت به برنج دارند با این تفاوت که ارزن درشت تر کروی تر و سنگین تر از گاورس است و نشاسته گاورس از ارزن بیشتر است و سلولوز گاورس از ارزن کمتر است و روغن دانه های گاورس سبک تر از روغن دانه ارزن است ومواد معدنی ارزن از گاورس بیشتر است برنج ( یا شالی ) نیاز مبرم به آب دارد. درحالی که ارزن و گاورس به حداقل آب نیاز دارد و درمدت یک ماه به بار می نشیند آخر مرداد ماه فصل کاشت آن و آخر شهریور فصل برداشت ان است. بین ارزن و گاورس از نظر کاشت و برداشت و شکل ظاهری هیچ تفاوتی وجود ندارد. ارزن و گاورس در مناطق کم آب حاشیه کویر کاشت می شوند.
در خراسان گاورس در پخت یک نوع آش به نام توگی استفاده می شود. از آرد آن برای نان نیز استفاده می شود. خوراک مورد علاقه پرندگان ازجمله مرغ و کبوتر نیز می باشد. در بیسکویتسازی نیز کاربرد دارد.